ORP " Groźny" 351

ORP " Groźny" 351
Był moim domem przez kilka lat.

niedziela, 15 czerwca 2014

A jeśli ...

"Jeśli nie nawraca słowo człowieka, to nawróci doświadczenie."

Lęk

"Lęk jest zwyrodniałą troską o siebie, zaś troska o Boga i innych jest uzdrowionym lękiem" o. A. Pelanowski

Warto wiedzieć.

Sekularyzacja, neutralność, bezstronność to wymysł Irracjonalnej Religii Rozumu, która zawsze składała ofiary z ludzi, jak każde Pogaństwo.
"Aborcja" to ciąg dalszy tej pseudoracjonalnej, ideologicznej konstrukcji. To manipulaca semantyczna, która przykrywa największą ze zbrodni, za którą wszyscy odpowiadamy, bo się zgadzamy, bo nie walczymy, bo tolerujemy. Ze strachu lub wygody. Z tchórzostwa lub dla jakichś korzyści...

Lecture 1, Introduction to History Painting

środa, 11 czerwca 2014

Herbu Ślepowron

DANE UZUPELNIAJACE do cyklu "Tropami Przodkow"
Rodziny O NAZWISKU: BRODACKI, BLONSKI
Dane uzupełniajace: BRODACKI
Najstarsze zapisy w księgach drohickich z XV w.:
1478 r. Andrzej z Brodacz, Swiętosław z Brodacz
1478 r. Jan zwany Brodaczem, Stefan de Brodacze
1484 r. Swiętosław Brodacki z Brodacz
Popis pospolitego ruszenia Radoszkowice na Białorusi 1567 r.:
Brodacze:
Stanisław syn Pawła - klacz, miecz
Marcin syn Pawła Błoński - pieszo, rohatyna
Mikołaj "Roj" wysłał syna Walentego - klacz, miecz
Paweł "Jurko?" (syn Jerzego?) - klacz, miecz
Stanisław "Roj" - klacz, rohatyna
Stanisław syn Wojciecha - klacz, rohatyna
Mikołaj syn Krzysztofa - pieszo, rohatyna
Stanisław Toczyski - klacz
Lenart syn Andrzeja - klacz, miecz
Grzegorz syn Macieja "Rogala" - pieszo
Przysięga na wiernosć Koronie po przyłaczeniu województwa podlaskiego do Polski, Drohiczyn 1569 r.:
Brodacze:
... syn Pawła i od ojca ....(imiona nieczytelne)
Stanisław syn Andrzeja
Stanisław syn Bartosza
Bartosz syn Ambrożego
Tomasz syn Andrzeja
Jan syn Walentego i za ojca swego
Serafin syn Jana
Maciej syn Mikołaja
Jan syn Jakuba
Fragmenty z ksiażki „Sokołów Podlaski. Dzieje miasta i okolic” pod red. G. Ryżewskiego, Sokołów Podlaski 2006, z rozdziału „Osadnictwo lewobrzeżnej częsci ziemi drohickiej w XV i na pocz. XVI w. – okolice Sokołowa, Węgrowa i Mord. T. Jaszczołt:
„…Brodacze, jako graniczace z Wojewódkami, były notowane już w 1453 r. Natomiast pierwszych włascicieli tej wsi spotykamy pózniej. W XV w. nosili oni przydomek Brodacz, dopiero pózniej nazwali się Brodackimi. Byli herbu Prus, z którym zostali poswiadczeni w 1594 r. W 1469 r. Swiętosław Brodacz miał sprawę w sadzie z sasiadem Andrzejem z Dziegietni. Występował jeszcze w 1484 r. Oprócz niego dziedziczyli tu także inni: Andrzej Brodacz w 1478, Mikołaj w latach 1478 – 1485, Jan w 1478 r.. Marcin w 1485 r., Stefan Brodacz żonaty z Dorota, występujacy w latach 1478 -1484. zródła nie podaja informacji o ich pokrewieństwie. Z pewnoscia jednak stanowili jeden ród, jak widac, niezbyt licznie rozrodzony. W 1528 r. wystawili do popisu 2 konie…”
…W 1469 r. Andrzej Skoczek z Dziegietni płacił karę sadowi i sasiadowi Swiętosławowi Brodaczowi za rany, które mu uczynił. W 1478 r. był oskarżany przez Mikołaja Brodacza o zabór trzech koni. W aktach drohickich występował jeszcze (Andrzej Skoczek Dziegiecki) do 1484 r., np. w 1483 r. wział w zastaw od Swiętosława z Brodaczy jakis grunt…
(Zródło: BPAN Kraków, nr 8823, z.X, k.11, z.XIII, k.34; APK, ZZ, nr32; AGAD, Castr. Droh. nrII/1, k.265v,266,266v,471,475v,485, 493; ADS, D 1, k.47; NAHB Mińsk, f.1759, op.2, nr22, k.4,6)
----------------
Dane uzupełniajace: BLONSKI
Najstarsze wpisy w księgi drohickie:
1473 r. Krystyn de Błonie i brat Paweł przeciw Dorocie stamtad
1473 r. Jan z Błonia
1473 r. Agnieszka, Tomasz de Błonie przeciw Krystynowi
1474 r. Mikołaj Zaleski z Błonia
1474 r. Jan syn Tomasza z Błonia
1474 r. Maciej z Błonia
1474 r. Jan z Błonia, Stanisław Kożuchowski
1475 r. Wszebor z Błonia
1475 r. Bolesta z Błonia
1475 r. Jan Błoński, Stanisław z Błonia
1476 r. Jadwiga córka Myszka z Błonia
1476 r. Krystyni Jan bracia z Błonia
1476 r. Maciej Kożuchowski i Jan Przechowicz z Błonia
1476 r. Andrzej Błoński, Adam syn Jakuba Kożuchowski
1476 r. Piotr Połaski pozwał Jana Przechowicza z Błonia
1476 r. Jan i Stanisław z Błonia
1476 r. Bartłomiej z Błonia syn o. Notarii
1477 r. Paweł z Błonia
1479 r. Jakub Kożuchowski i Jan Błoński
1479 r. Jan syn Tomasza Błoński
1482 r. Stanisław Kożuchowski, Chrzczon z Błonia, Szymon Krasnodębski,
1483 r. Mikołaj z Błonia
1484 r. Małgorzata Błońska Wszeborowa
1484 r. Jan Przech z Błonia z bratankiem Stanisławem sprzedali ziemię Annie z Mysliborów (? Anna ze Stanów córka Myslibora?)
inne:
1441 r. Andrzej z Błonia z małżonka Katarzyna sprzedał pół Błonia Tomaszowi i Przecławowi z Bielon
1420 r. nadanie wielkiego księcia Witolda wsi Błonie w parafii Kożuchówek
(z "wywodów" Semkowicza):
1458 r. Drohiczyn: Mikołaj i Stanisław de Błonie - herby Lubicz i Slepowron
1464 r. Drohiczyn: Andrzej, Tomasz, Wojciech de Błonie - herb Lubicz
Przysięga na wiernosć Koronie po przyłaczeniu województwa podlaskiego do Polski 1569 r. Drohiczyn:
Błonie Wielkie:
Maciej Błoński syn Jana
Adam syn Jana
Maciej syn Adama
Grzegorz syn Macieja Wszebor
Jan syn Stanisława Wszebor
Andrzej syn Włodzimierza
Sebastian syn Jana
Tomasz syn Mikołaja
Stanisław syn Mikołaja
Maciej syn Sebastiana
Jakub Błoński
dziedzicowie z Błonia, Kusiów(?) etc.
Błonie Małe:
N. (?) Błoński syn Mikołaja
N. (?) syn Mikołaja
Walenty
Jan
Paweł
Jakub syn Jana
dziedzicowie z Małego Błonia
Adam syn Stanisława
dziedzic z Wielkiego Błonia
Popis pospolitego ruszenia Radoszkowice koło Mińska na Białorusi (dawniej Litwa) 1567 r.:
Błonie Wielkie:
Maciej syn Jana - pieszo, miecz
Adrian (?) Złotkowicz - pieszo, miecz
Marcin syn Pawła Szygnowicz? - klacz, miecz
Piotr Wszebór wysłał syna Mikołaja - klacz, miecz
Matys syn Adama - klacz, miecz
wdowa po Mikołaju wysłała sługę pieszo z mieczem
Tomek syn Mikołaja Wróblik - pieszo, rohatyna
Erazm syn Mikołaja "Bembnorow?" - klacz
Szczęsny Górka syn Piotra wysłał najmitę Piotra Wszebora - klacz
Sebastian syn Jana Wszebor wysłał syna Andrzeja na klaczy
Maciej syn Sebastiana ze stryjami Jakubem z Błonia i Błonia Małego etc. stawił trzy konie i rohatyny
Paweł Wszebor - klacz, miecz
Adam syn Jana - pieszo, miecz
Grzegorz Wszebor wysłał syna Wojciecha - klacz, miecz
Stanisław Wróbel syn Mikołaja - pieszo, kord
Maciej Wszebor wysłał syna Grzegorza - klacz, kord
Błonie Małe:
Walenty syn Krzysztofa - klacz, kord
Grzegorz Zielonka - klacz, miecz
Jan syn Lenarta - pieszo, miecz
Adam Zielonka - klacz, miecz
Paweł "Chrosnicz?" wysłał syna - klacz, miecz
wdowa Begnorowa? wysłała syna - pieszo, miecz
Fragmenty z ksiażki „Sokołów Podlaski. Dzieje miasta i okolic” pod red. G. Ryżewskiego, Sokołów Podlaski 2006, z rozdziału „Osadnictwo lewobrzeżnej częsci ziemi drohickiej w XV i na pocz. XVI w. – okolice Sokołowa, Węgrowa i Mord. T. Jaszczołt:
„…dla okolicy Błonie znamy pełen tekst przywileju nadawczego księcia Witolda, zachowany w pełnej kopii. Według niego odbiorca nadania był niejaki Jan z Obrazowicz (de Obrazovicze), który otrzymał wies Błonie w ziemi drohickiej, niedaleko rzeki Liwiec (Livyecz) na prawie lennym z obowiazkiem służby wojskowej, ze wszystkimi użytkami z wyjatkiem barci. Dokument został wystawiony przez Witolda w Bersztach na Litwie. W kopi zapisana jest data roczna 1420, jednak zarówno data dzienna – sobota w dzień sw. Grzegorza, jak i swiadkowie dokumentu: Mikołaj Sepieński sędzia ziemski poznański, Jakub Kobylański, marszałek dworu, Mikołaj Czechowski, sekretarz, Iwaszko Moniwid i Radziwiłł, marszałek hospodarski dowodza, że dokument faktycznie wystawiony był w 1429 r. Nie wszyscy pózniejsi dziedzice Błonia byli potomkami Jana z Obrazowicz. W 1441 r (lub 1451) Andrzej z Błonia z żona Katarzyna sprzedał pół Błonia Tomaszowi i Przecławowi z Bielan. Błonie już w 1 poł. następnego wieku dzieliło się na Duże i Małe. Może więc powyższa sprzedaż była poczatkiem tego podziału. W 1458 r. występowali Mscisław i Wojciech z Błonia oraz Andrzej. W 1458 r. starosta drohicki nałożył vadium pomiędzy Mikołaja, Wojciecha i Stanisława z Błonia herbu Lubicz oraz pomiędzy ród Slepowronów. W 1464 r. sad drohicki nałożył vadium pomiędzy Andrzejem niegdys z Błonia, a Tomaszem z Błonia i jego synami herbu Lubicz. Jeden z tych synów miał na imię Wojciech. Ci Błońscy byli więc herbu Lubicz. Z pewnoscia jednak siedziały tu rodziny innych herbów. W 1474 r. występował Maciej Kuczaba z Błonia, a w l. 1475 – 1485 Bolesta z Błonia. Przydomki ich obydwu były tożsame z nazwami herbów, którymi się zapewne posługiwali. Pózniejsze herbarze podawały także Błońskich z ziemi drohickiej z herbem Nałęcz… Tomasz z Błonia żonaty z Agnieszka nie żył już w 1473 r. Jego synem był Jan „Tomkowicz” występujacy w l. 1474 – 1485. Przecław (Przeczek), brat Tomasza, również miał syna o imieniu Jan, który w odróżnieniu od brata stryjecznego był nazywany Przeczkowicz, lecz nie zawsze. Stad problemy w ich odróżnianiu. Paweł z Błonia w 1467 r. otrzymał od Mikołaja Sokołowskiego wójtostwo w Rogowie. Jego żona była Anna ze Stanów. Bracmi Pawła byli także Krystyn (Chrzczon) i Jan z Błonia występujacy z l. 1473 – 1495. Mogli oni być synami Tomasza zmarłego przed 1473 r. W l. 1475 – 1484 występowali: Wszebor z Błonia, którego żona była Małgorzata, Mikołaj Zalasek z Błonia i Maciej Cygan z Błonia. W 1483 r. pojawił się Mikołaj syn Wszebora z Błonia. Częsc Błonia posiadał również pisarz ziemski drohicki Jan, który jak wiemy pisał się wczesniej z Krasnodębów. Pisarz Jan zmarł w 1475 r. o odtad występowała wdowa po nim Agnieszka, która była poswiadczona w zródłach w l. 1475 – 1483. Była ona jego druga żona. Natomiast pierwsza pochodziła z Księżopola. Z niej Jan miał synów Bartłomieja, Piotra i Pawła występujacych w l. 1476 – 1483. Bracia ci cały czas pisali się z Błonia… W 1485 r. Bartłomiej i Piotr pozwali swoja macochę Agnieszkę o posag matki i stawili swych wujów z Księżopola, którzy zeznali, że dali swej siostrze 80 kop posagu. Jan Przechowicz z Błonia miał także częsc wsi Zaliwie w ziemi liwskiej, gdyż w 1477 r. razem z bratankiem Stanisławem zastawił je Janowi Kożuchowskiemu… W 1528 r. Błońscy stawili do popisu 4 konie, natomiast Jan Błoński stawił się samotrzec, tzn. sam z dwoma towarzyszami. W 1539 r. Elżbieta wdowa po Janie Błońskim testamentem przekazała kosciołowi w Skibniewie 8 kop gr ze swego wiana zapisanego przez męża na Bachorzy, a kosciółowi w Sokołowie resztę wiana z Bachorzy i Przezdziatki…”