Niemiecki sprzęt nie nadaje się na poważną wojnę?
Niemiecki sprzęt nie nadaje się na poważną wojnę?
Według zastępcy niemieckiego attaché wojskowego niemieckiej ambasady w Kijowie, który udzielił wykładu w szkole dla podoficerów w Delitzch w Saksonii, ukraińskie doświadczenia z wykorzystania niemieckiego sprzętów wojskowego są mieszane (link w komentarzu).
Przede wszystkim zwrócił on uwagę, że nowoczesny sprzęt taki jak armatohaubice Panzerhaubitze 2000 są awaryjne, a ich naprawy wymagają bardzo dużo czasu. Brakuje także do nich części zamiennych. Podobne problemy z naprawami mają dotyczyć także Leopardów 2A6.
Systemy przeciwlotnicze Iris-T są bardzo skuteczne ale rakiety do nich są drogie i jest ich niewiele.
Z kolei czołgi Leopard 1 wykorzystywane są bardzo ostrożnie ze względu na ich słaby pancerz.
Najlepiej sprawdzają się weterani zimnej wojny czyli samobieżny system przeciwlotniczy Flugabwehrkanonenpanzer Gepard oraz BWP Marder. Są to systemy niezawodne, łatwe w obsłudze i doskonale wpisują się one w aktualne ukraińskie potrzeby. Pochwały zbiera zwłaszcza Gepard, który skutecznie zwalcza rosyjskie drony i nie musi do tego wykorzystywać drogich pocisków. Wydaje się zatem, że mające korzenie w filozofii II wojny światowej pojazdy z czasów zimnej wojny, lepiej sprawdzają się na prawdziwej wojnie niż zaawansowane uzbrojenie pokroju PzH2000, które powstało już okresie tak zwanej dywidendy pokojowej ostatnich 30 lat.
Oczywiste wnioski są takie, że sprzęt wojskowy oprócz nowoczesności, musi także być łatwy w obsłudze i być niezawodny. Powinien on także występować w odpowiedniej ilości, ponieważ nie da się prowadzić wojny niewielką ilością, nawet bardzo zaawansowanych systemów danego typu. Wnioski te nie dotyczą tylko Niemiec ale wszystkich państw, które na poważnie przygotowują się na wypadek realnego konfliktu zbrojnego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz