#TegoDnia w nocy z 27 na 28 września 1066 roku kilkaset okrętów z kilkunastoma tysiącami zbrojnych pod wodzą księcia Normandii Wilhelma Bękarta (fr. Guillaume le Bâtard) podniosło kotwice w zatoce Calvados i przepłynęło przez Kanał La Manche, by nazajutrz wylądować w zatoce Pevensey na południowym wybrzeżu Anglii.
W ten sposób rozpoczął się ostatni, zakończony sukcesem podbój Brytanii.
Przyczyną najazdu normańskiego był konflikt o sukcesję w Anglii po śmierci króla Edwarda Wyznawcy z anglosaskiej dynastii z Wesseksu. Edward wcześniej wyznaczył Wilhelma swoim następcą, ale władzę po jego śmierci (styczeń 1066) objął jego szwagier Harold II Godwinson, potomek Kanuta Wielkiego.
Flota Wilhelma z wojskami normandzkimi, francuskimi, flamandzkimi i bretońskimi zebrała się do inwazji już w lipcu, lecz czekała długi czas na sprzyjające wiatry. Tymczasem Anglosasi na początku września rozeszli się do domów, stwierdzając, że najazdu nie będzie.
28 września Normanowie dotarli do wybrzeży Anglii tracąc tylko dwa okręty. Bagnista zatoka Pevensey nie sprzyjała jednak atakom na ląd, stąd przenieśli się pod Hastings, gdzie 14 października starli się w bitwie z Anglosasami.
25 grudnia roku Wilhelm został koronowany w Winchesterze na pierwszego króla Anglii z dynastii normandzkiej. Zyskał przydomek Zdobywca (ang. William the Conqueror, fr. Guillaume le Conquérant).
Podbój Anglii zakończył się zwycięstwem Normanów w 1075 roku. Był decydujacy dla dalszej historii Anglii, jego kultury i języka.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz