W 1943 roku została aresztowana siostra Maria Wiśniewska i osadzona w Forcie VII. Wielokrotnie wożono ją na przesłuchanie do siedziby Gestapo w b. Domu Żołnierza w Poznaniu. Zawsze wracała okrutnie skatowana. Nie mogła stać o własnych siłach. Mężnie znosiła swe cierpienia. Niczego Niemcom nie ujawniła. Gestapowcy podczas przesłuchań nazywali ją „Heilige Maria” (Święta Maria). Została zastrzelona 19 listopada 1943 roku przez komendanta Fortu VII w Poznaniu Hansa Reinholda Waltera.
"Oskalpowana głowa, zdeformowane usta,wybite zęby, poranione wargi i dziąsła, połamane kości". To opis horroru? Tak. To opis kaźni jaką zgotował Polskiej Męczennicy, Śp. Siostrze Marii Wiśniewskiej...Niemiec SS-Obersturmführer Hans Reinhold Walter (na zdj.)
Ostatni komendant obozu w Forcie VII i twórca podobnego w Żabikowie Reinhold Hans Walter był sądzony jeszcze przed końcem wojny, przez Niemców. Oficjalnie popełnił samobójstwo w 1944 r. w Domu Żołnierza, niedługo po aresztowaniu przez Gestapo. On i jego kompani to była specyficzna i zajadła grupa, prowadząca na boku ciemne interesy, takie jak handel bronią. W przypadku Waltera pojawiły się także oskarżenia o znęcanie się nad więźniami, co było w tamtym czasie nietypowe! Chodziło o to, że gnębił także osadzonych w obozie Niemców, którzy mieli być jednak inaczej traktowani. Jednego z nich utopił w celi. Komendant "przesadził" i to się wydało.
Walter zapisał się we wspomnieniach więźniów jako sadysta i morderca, który znęcał się nad więźniami i karał ich bez powodu, a także osobiście uczestniczył we wszelakich scenach kaźni i rozstrzeliwał więźniów. W życiu prywatnym był wzorowym ojcem i mężem, lubił dzieci.
Hans Walter urodził się 1 maja 1911 r. w Grafenheim, w rodzinie piekarza-cukiernika. W 1942 r. został inspektorem policji w Goslar, rok później pełnił funkcje pomocniczego referenta Reichssicherheitshauptamt w Berlinie, a nieco później został komendantem Fortu VII. 4 października 1944 r. został aresztowany pod zarzutem mordów na więźniach. Walter popełnił samobójstwo w celi więxiennej w nocy z 7/8 października 1944.
W okresie powojennym Fort pełnił funkcję magazynu. W 1963 r. na jego terenie powstała Izba Pamięci Narodowej, a w czerwcu 1964 r. obiekt wpisano do rejestru zabytków. W 1976 r. zapadła decyzja, że na tym terenie powinno powstać Muzeum Martyrologii Wielkopolan – Fort VII. Na mocy ustawy z 2001 roku więźniowie Fortu VII zostali zrównani prawami z więźniami obozów koncentracyjnych[18]. Muzeum Martyrologii Wielkopolan jest dostępne dla wszystkich chcących oddać cześć jego ofiarom. Fort jest też obiektem turystycznym, będącym przykładem XIX-wiecznej niemieckiej architektury fortyfikacyjnej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz