Ciekawostka dot. uzbrojenie Orląt Lwowskich.

 Marcin Opiłowski

1 listopada 1918 r., rozpoczęły się walki z wojskami ukraińskimi o utrzymanie polskiego Lwowa. Niezwykłym heroizmem wykazały się młode osoby, Orlęta Lwowskie, które broniły tego kresowego miasta odważnie i do końca! Im szczególna chwała!

19 listopada 1918 na trasie do Lwowa wojska polskie stoczyły pierwszą zwycięską potyczkę z Ukraińcami pod Gródkiem Jagiellońskim. Potem dotarły do Lwowa. Przy wsparciu małoletnich powstańców, nazywanych Orlętami Lwowskimi, pokonano armię ukraińską, całkowicie wypierając ją z miasta następnego dnia.

Ciekawostka dot. uzbrojenie Orląt Lwowskich.

Na obrazie Wojciecha Kossaka, "Orlęta - obrona cmentarza", na pierwszym planie po prawej stronie na dole widzimy dziewczynę z bronią w ręku. Ta broń Mauser C96, pistolet z kaburo-kolbą, tzw. "Komisarz".

Mauser C96 – pistolet opracowany w zakładach Mausera, pierwszy udany typ pistoletu samopowtarzalnego. Pistolet był produkowany w Niemczech w latach 1896–1939, a także w innych krajach, często bez licencji od producenta. Łącznie wyprodukowano ponad milion pistoletów tego typu. Pistolet działał na zasadzie krótkiego odrzutu lufy i zasilany był z niewymiennego magazynka, umieszczonego przed spustem, w podstawowej wersji pistoletu mieszczącego 10 nabojów kalibru 7,63 mm, który nadawał broni charakterystyczny wygląd.

W toku rozwoju, powstało bardzo wiele wersji tej broni, różniących się szczegółami oraz długością lufy. Większość wersji używała amunicji 7,63 x 25 mm Mauser, ale powstały także odmiany na eksportową amunicję 9 mm Mauser oraz amunicję 9 x 19 mm Parabellum. Mauser C96 był komercyjnie dostępny w wielu krajach świata i używany był w wielu armiach. Znaczna część egzemplarzy została sprzedana do Rosji w czasie rewolucji gdzie były znane jako „Bolo” Mauser (Bolo to skrót od „Bolszewik”) lub „Komisarz”. Pomimo znacznej popularności pistolet ten nie został nigdzie przyjęty jako standardowa broń boczna.

Pistolet Mauser C96 nie był przyjęty w Wojsku Polskim jako broń etatowa, lecz pewna ich liczba była używana przez oficerów w okresie międzywojennym, do czasu wprowadzenia pistoletu Vis. Spotykane były następnie w partyzantce, częściej w formowanych w ZSRR oddziałach ludowego Wojska Polskiego. Wkrótce po wojnie w niewielkiej liczbie egzemplarzy używane były przez milicję.

Źródło: Wikipedia

Grafika: Wojciech Kossak, "Orlęta - obrona cmentarza". 1926. Olej na płótnie. 90 x 120 cm., Muzeum Wojska Polskiego, Warszawa.

Fragment obrazu, zdjęcie własne.