18.01.1964 Urodził się pięciokrotny mistrz świata dwoch kategorii wagowych, ringowy rywal Dariusza Michalczewskiego - Virgill Hill
Virgil Eugene Hill urodził się 18 stycznia 1964 roku w Clinton w Dakocie Północnej, USA. Dorastał w środowisku klasy robotniczej. W młodości Hill wyróżniał się sprawnością fizyczną i zainteresowaniem sportem, co początkowo przejawiało się w jego pasji do lekkiej atletyki. Dopiero później zainteresował się boksem, który miał kluczowy wpływ na jego życie.
Swoją przygodę z boksem rozpoczął jako nastolatek w Bismarck, stolicy Dakoty Północnej, gdzie trenował pod okiem lokalnych trenerów. Już na wczesnym etapie wykazywał talent i dyscyplinę, które szybko zwróciły na niego uwagę. Jego wysoka etyka pracy pozwoliła mu rozwijać technikę oraz wyjątkowe umiejętności obronne.
Virgil Hill odnosił znaczące sukcesy jako amator, co kulminowało w jego udziale na Igrzyskach Olimpijskich w 1984 roku w Los Angeles. Reprezentując Stany Zjednoczone, Hill zdobył srebrny medal w kategorii wagi średniej. Przegrał w finale z Frankiem Tate’em, ale jego występy na igrzyskach przysporzyły mu rozgłosu i otworzyły drzwi do kariery zawodowej.
Virgil Hill przeszedł na zawodowstwo w listopadzie 1984 roku. Od początku swojej kariery bokserskiej wyróżniał się solidnymi podstawami technicznymi i konsekwencją w ringu. Swoje pierwsze walki wygrywał bez większych problemów, co pozwoliło mu szybko zdobyć uznanie.
W 1987 roku Hill zdobył swój pierwszy tytuł mistrza świata w wadze półciężkiej (do 79,4 kg) organizacji WBA, pokonując Lesliego Stewarta przez techniczny nokaut. Był to początek jego dominacji w tej kategorii. Przez lata skutecznie bronił tytułu, w tym przeciwko czołowym pięściarzom tamtej epoki, co uczyniło go jednym z najbardziej rozpoznawalnych bokserów w wadze półciężkiej.
W 1991 roku Hill zmierzył się z legendarnym Thomasem Hearnsem, co było jedną z najważniejszych walk jego kariery. Hill przegrał decyzją sędziów, tracąc tytuł WBA, ale zaprezentował solidne umiejętności przeciwko uznanemu rywalowi.
W późniejszym etapie kariery Hill przeszedł do wagi junior ciężkiej (do 90,7 kg), gdzie również osiągnął sukcesy. W 1996 roku zdobył tytuł mistrza świata WBA w tej kategorii po wygranej nad Fabrice’em Tiozzo. Tym samym udowodnił, że potrafi rywalizować na najwyższym poziomie w dwóch różnych kategoriach wagowych.
Jednym z najbardziej pamiętnych momentów w karierze Hilla była jego walka z Dariuszem Michalczewskim 13 czerwca 1997 roku w Niemczech. Była to walka unifikacyjna o tytuły WBA, IBF i WBO w wadze półciężkiej. Michalczewski, będący wówczas u szczytu formy, pokonał Hilla jednogłośną decyzją sędziów. Polak dominował w ringu, skutecznie neutralizując techniczne umiejętności Hilla. Dla Hilla była to jedna z trudniejszych porażek, ale również starcie z jednym z najlepszych pięściarzy tamtego okresu.
Po latach intensywnych walk i osiągnięciach Hill zakończył karierę zawodową w 2007 roku. Jego bilans zawodowy to 57 zwycięstw (34 przez nokaut) i 4 porażki. Został zapamiętany jako pięściarz o znakomitej technice, wytrzymałości i sportowym duchu.
Po zakończeniu kariery Hill zaangażował się w działalność na rzecz promowania boksu wśród młodzieży oraz wspieranie inicjatyw sportowych w swojej rodzinnej Dakocie Północnej. W 2013 roku został wprowadzony do Międzynarodowej Galerii Sław Boksu (International Boxing Hall of Fame), co było zwieńczeniem jego bogatej kariery.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz