Instytut Pamięci Narodowej

Ostatnie zdjęcie „Inki"


Według ustaleń dr hab. Piotra Niwińskiego jest to ostatnia fotografia Danuty Siedzikówny. Pozując do niej wiedziała, że jej rodzina jest bezpieczna – dopiero co spotkała się z siostrą, która przekazała jej dobre wieści. „Inka" szykowała się do powrotu do oddziału – zdobyła już potrzebne medykamenty. Kiedy w połowie lipca 1946 roku robiono jej to zdjęcie, nie wiedziała, że lada chwila aresztuje ją Urząd Bezpieczeństwa.

Po ciężkim śledztwie 3
sierpnia 1946 r. „Inka" została skazana na karę śmierci przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Gdańsku. W akcie oskarżenia znalazły się zarzuty udziału w związku zbrojnym, mającym na celu obalenie siłą władzy ludowej oraz mordowania milicjantów i żołnierzy Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Kłamliwie zarzucono jej m.in. nakłanianie do rozstrzelania dwóch funkcjonariuszy UB podczas akcji w Tulicach pod Sztumem.

W więziennym grypsie Siedzikówna – która po walkach opatrywała także funkcjonariuszy KBW i milicjantów – napisała: „Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba”.

Wyrok komunistycznego sądu wykonano 28 sierpnia 1946 r. Razem z „Inką" w egzekucji zginął Feliks Selmanowicz „Zagończyk".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz