W czasach kiedy młodzi mężczyźni opuszczali rodzinne wioski i wyruszali do miast lub udawali się na farmy w poszukiwaniu pracy, dziewczęta w szczególny sposób przekazywały im wiadomości. Posługując się symbolicznym językiem koralików, znanym z czasów prowadzonych przez Zulusów wojen, kobiety przesyłały wybrańcom wyrazy miłości, nadziei, rozczarowania, tęsknoty, a nawet propozycje zaręczyn. Koraliki przyszyte do naszyjników noszonych przez młode zuluskie kobiety odgrywały rolę systemu informacji na temat ich właścicielek. Miało to istotne znaczenie podczas zalotów; dziewczyna mogła w ten sposób wyrazić swoje uczucia zabiegającym o jej względy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz