Emiliano Zapata, the Mexican revolutionary leader, was photographed in Mexico City in 1914. Zapata led a successful peasant rebellion in central Mexico against the unjust accumulation of wealth by the small yet powerful landowning class. These landowners monopolized land and water for sugar cane production and were supported by a dictator named Porfirio Diaz.
Even though Mexico had outlawed slavery, Mexican farms during that era operated on a system of indentured servitude. Impoverished and uneducated peasants were compelled to purchase basic consumer goods on credit at exorbitant prices, leading them into perpetual debt and effectively keeping them "employed" until they could repay it all.
Zapata and his rebel army did not seize control of the central Mexican government, but they did assist impoverished peasants within their controlled territory by reclaiming stolen land through force. What set his army apart was his inclusion of women, allowing them to join the ranks and serve as combatants, with some even holding officer positions.
Tragically, in 1916, at the age of 39, Zapata was betrayed, ambushed, and killed by government forces. His most renowned words were, "Prefiero morir de pie que vivir de rodillas" (I'd rather die standing than live on my knees).
Emiliano Zapata, meksykański przywódca rewolucyjny, został sfotografowany w Meksyku w 1914 roku. Zapata poprowadził udaną rebelię chłopską w środkowym Meksyku przeciwko niesprawiedliwemu gromadzeniu bogactwa przez małą, ale potężną klasę właścicieli ziemskich. Ci właściciele ziemscy zmonopolizowali ziemię i wodę do produkcji trzciny cukrowej i byli wspierani przez dyktatora imieniem Porfirio Diaz.
Chociaż Meksyk zakazał niewolnictwa, meksykańskie gospodarstwa rolne działały w tamtych czasach w oparciu o system niewoli. Zubożali i niewykształceni chłopi byli zmuszeni kupować na kredyt podstawowe dobra konsumpcyjne po wygórowanych cenach, co wpędzało ich w wieczne zadłużenie i skutecznie utrzymywało ich w „zatrudnieniu” do czasu, aż będą mogli wszystko spłacić.
Zapata i jego armia rebeliantów nie przejęli kontroli nad centralnym rządem Meksyku, ale pomagali zubożałym chłopom na kontrolowanym przez siebie terytorium, odzyskując siłą skradzioną ziemię. Tym, co wyróżniało jego armię, było włączenie kobiet, umożliwienie im wstąpienia do szeregów i służenia w charakterze bojowników, a niektóre nawet zajmowały stanowiska oficerskie.
Niestety, w 1916 roku, w wieku 39 lat, Zapata został zdradzony, wpadnięty w zasadzkę i zabity przez siły rządowe. Jego najbardziej znane słowa brzmiały: „Prefiero morir de pie que vivir de rodillas” (I „wolę umrzeć stojąc, niż żyć na kolanach”).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz