ORP " Groźny" 351

ORP " Groźny" 351
Był moim domem przez kilka lat.

poniedziałek, 25 marca 2024

Ligawka, 1982

https://youtu.be/XMQVwzFimn8?si=n59WQ54yGfk4Ool_
Nu, nie weźmie ciebie liga, gdy ligawką licho ligasz.
"[Przypis] 3) W wycieczce na Podlasie" (Bibliot. Wam. październik 18B7) mówi Grajnert: „Zrana o świcie zbudzony zostałem miłym przeciągłym dźwiękiem trąbki z kory olszowej zrobionej, zwanej
ligawką, którą pastuch miasta Węgrowa co rano znak daje, aby bydło zganiano na rynek, zkąd je na wspólne pastwisko pędzi. Wyjrzawszy oknem, widziałem wiele krów pojedynczo dążących na punkt zborny, niby żołnierze na appel.""[...]
Z: Oskar Kolberg, Dzieła wszystkie, Mazowsze.
Zatem w kulturze arabskiej muezin, a u nas ligacz, któremu wieża kościelna lub minaret niepotrzebny do rześkiej pobudki. Ale jeśli to pasterzowanie przyszło do nas po części z kolonizacją wołoską, to będziemy blisko jako, że Wołoszczyzna i Bułgaria (z Warną, gdzie prawdopodobnie zginął król Władysław III Warneńczyk z Imperium Osmańskim) była w zasięgu cywilizacji pasterskiej promieniującej aż do nas.
"ligawica, ‘trzęsawisko’; Ligęza; podobne lit. lengē, ‘łąka’, linguoti, ‘chwiać, ruszać się’, languoti, linge, ‘drąg kołyski’ (do jej zawieszania), bez nosówki dawne laigymai, ‘tańce’, laigyti, ‘hasać’(?)."
" ligawka, ‘długa trąbka z drzewa’, wyrób pastuszków, od kształtu, długości przezwana; por. czes. líhy, ‘kętnary’ (?); czy por. dawne lit. laigymai, ‘tańce’ (?). "
Z: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego.
"Na woły w zaprzęgu wykrzykują chłopi: eć, ać gdy one mają iść na prawo, kse gdy mają iść na lewo. Na konia, wołu, krowę w stajni i oborze, gdy się ma cofnąć lub ustąpić na bok : nastąp się!
Nawołują w ten sposób. Na prosięta wołają: malu, maluśki! — na świnie: ksuna, ksu! (lub kląszcze się : tu, tu, wieprzuś!); — na kaczki: taś, taś! — na małe kaczęta:
dzieci, dzieci! — na gęsi: cygo, cygo! — na małe gąsięta : pilu, pilusie! — na indyki: glu, glu! gulusie ! —na kury : cip, cip, dzib, dzib ! — na gołębie : dyś , dyś !
Szczując psem, wołają: huź, huź-go, — szczując psem świnię : swy , swy ! — wypędzając świnię ze szkody : ació ,aciu ! — krowę : a gdzie, a gdzie !"
Z: Oskar Kolberg, Dzieła wszystkie, Mazowsze.
Podlaski film co prawda "niemy"(dźwięki znajdziedziecie na innych filmikach YT, ale takie obrazki i wspomnienia tylko tutaj!) z Państwowe Muzeum Etnograficzne .

Brak komentarzy: