ARTYKUŁ | | Autor: Adam Miklasz
fot.domena publicznaKarykatura z 1919 roku, przedstawiająca Lenina i jego współpracowników jako katów poświęcających internacjonalizm.
Marzył o rewolucji, w wyniku której wszyscy będą sobie równi. Byli równi. W obliczu bezmyślności i ogromu bolszewickich zbrodni.
Kozia bródka, „czapka-leninówka”, charakterystyczna pięcioramienna czerwona gwiazda – to gadżety, które można znaleźć na setkach tysięcy straganów. Gigantyczne pomniki, popiersia, kompozycje mozaikowe wodza rewolucji zdobią krajobraz wielu miejsc na świecie. Lenin niewątpliwie jest jedną z ikon współczesnej popkultury. Tacy barbarzyńcy jak Hitler, czy Stalin zostali już bezwzględnie zakatalogowani w historycznej szufladzie pod hasłem „zbrodniarze”.
Natomiast postać Władimira Iljicza Uljanowa wciąż jest trywializowana. Obrońcy Lenina lubią wspominać coś o jego dobrych intencjach. Jednak, jak pokazuje historia, nie znają oni dobrze ani faktów, ani dokumentów, które pozostawił po sobie rosyjski polityk komunistyczny.
fot.domena publicznaWłodzimierz Lenin na radzieckim plakacie z okazji piątej rocznicy jego śmierci.
Statystyka przeciwko Leninowi
Przechwycenie władzy przez bolszewików było częściowym spełnieniem życiowego marzenia Lenina. Częściowym – bo do pełni satysfakcji brakowało jedynie rewolucji ogólnoświatowej, która miała być konsekwencją Rewolucji Październikowej. Obronie osiągnięć tego przewrotu podporządkował więc wszystko – bez mrugnięcia okiem skazując na śmierć miliony niewinnych istnień. W książce Czarna księga komunizmu czytamy:
Pierwszy wielki głód lat 1921-1922 dotknął 29 milionów ludzi i pochłonął 5 milionów ofiar śmiertelnych, tylko o milion mniej niż głód w latach trzydziestych, spowodowany antychłopską polityką i kolektywizacją. Jeśli nawet nie był wywołany celowo, by złamać chłopski opór (nie zostało to dowiedzione), z pewnością wynikał z antychłopskiej polityki; był też cynicznie wykorzystany – Werth przytacza zdanie Lenina z listu do Biura Politycznego z czerwca 1922 roku o posłużeniu się głodem do walki z Cerkwią.
Wszelkie statystyki z czasu od przejęcia przez Lenina władzy, aż do jego śmierci są porażające. Jednakże „adwokaci” bolszewickiego przywódcy wciąż poddają pod dyskusję argument o krwawej wojnie domowej, której jedną z konsekwencji był okropny głód. Wspominają także o radykalnym przestrojeniu systemu gospodarczego, na które nieświadomy klasowo lud nie był przygotowany
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz