28 marca 1949 roku w Lubinie funkcjonariusze Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego aresztowali porucznika Romana Szumskiego Szczura (zdjęcie), w latach trzydziestych żołnierza 23. Pułku Piechoty w Włodzimierzu Wołyńskim, oficera Armii Krajowej, dowódcę placówek Stary Zamość i Nielisz Obwodu Związku Walki Zbrojnej-Armii Krajowej Zamość.
Na swoim koncie miał między innymi ucieczkę z transportu zsyłkowego do ZSRR, rozbicie posterunku Milicji Obywatelskiej w Skrebieszowie i uwolnienie z aresztu UB w Zamościu w maju 1946 roku razem z grupą 12 żołnierzy zrzeszenia Wolność i Niezawisłość ponad 300 uwięzionych tam osób. Wobec powyższego, w czerwcu 1946 roku wyjechał na Ziemie Zachodnie, by uniknąć aresztowania. Ujawnił się 22 marca 1947 roku w Warszawie. Jednak jeszcze 11 marca 1949 roku przeprowadził akcję rekwizycyjną na Bank Spółdzielczy w Nowej Soli. Zdobyte w jej wyniku pieniądze miały sfinansować pomoc dla ukrywających się żołnierzy oraz na wsparcie dla rodzin aresztowanych.
21 września 1949 roku, podczas sesji wyjazdowej w Nowej Soli Wojskowy Sąd Rejonowy we Wrocławiu skazał go na karę śmierci, którą wykonano 23 stycznia 1950 roku w więzieniu przy ul. Kleczkowskiej we Wrocławiu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz