22 marca 1599 roku w Antwerpii urodził się malarz Antoon van Dyck. Był uczniem Petera Rubensa oraz nadwornym malarzem króla Karola I Stuarta, od którego otrzymał nawet tytuł szlachecki.
Mając zaledwie 16 lat, otworzył własną pracownię, a jego sława szybko dotarła do samego Rubensa, który zaproponował mu kształcenie w swojej pracowni. Antoon van Dyck szybko się uczył, a dzięki poleceniom swojego mistrza otrzymywał wiele zleceń. Skupiał się w tym czasie na tematyce religijnej, przygotowując takie dzieła jak "Męczeństwo św. Sebastiana", "Św. Hieronim" czy "Samson i Dalila".
W 1621 roku zdecydował się na podróż do Włoch, gdzie zasłynął jako portrecista włoskich elit. Choć po powrocie do Niderlandów nie mógł narzekać na brak pracy (m.in. zaproszono go wówczas na dwór arcyksiężnej Izabeli), w 1632 roku zdecydował się na podróż do Anglii. Na dworze Karola I Stuarta namalował m.in. "Karol I na łowach", "John i Bernard Stuartowie" czy "Amor i Psyche".
Van Dyck przygotował także cykl szkiców portretowych sławnych ludzi, który opublikowany został w 1636 r. jako "Ikonografia van Dycka". Malarz jest także autorem kilku portretów Jana Kazimierza, którego poznał w Paryżu podczas jednej ze swoich podróży.
Artysta zmarł w Londynie w 1641 r. a pochowany został w londyńskiej katedrze św. Pawła. Kilka z jego dzieł można podziwiać także w Polsce – w tym "Opłakiwanie" w
Muzeum Archidiecezjalne w Poznaniu
, "Portret lady Mary Villiers" w Muzeum Narodowe w Krakowie
czy "Studium głowy świętego" w Muzeum Narodowe w Warszawie
.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz