- był to rodzaj hełmu, który powstał w starożytnej Grecji, był powszechnie stosowany w Tracji, Dacji, Wielkiej Grecji... Stał się również popularny po reformie Filipa II w armii macedońskiej, a w efekcie w całym świecie hellenistycznym za sprawą podbojów Aleksandra, aż do dominacji Imperium Rzymskiego w tej części świata.
Nazwa tego typu hełmu pochodzi od jego kształtu, w szczególności od wysokiego i nachylonego do przodu wierzchołka, co przypomina czapki (Pilos zazwyczaj ze skóry) zwyczajowo noszone przez antycznych Greków.
Podobnie jak inne hełmy greckie, zdecydowana większość frygijskich była wykonana z brązu. Część bezpośrednio przylegająca do głowy czasem była wykonywana osobno, zaś wierzchołek skierowany do przodu wykonywany oddzielnie i przykuwany do pozostałej części. Zaś często owy wierzchołek formowano "z hełmu" jako jedną część i wyciągano do przodu na modłę "daszka", który zasłaniał oczy noszącego a nawet stanowił ochronę przed niektórymi ciosami (np. kawalerzysty od góry). Przy takim hełmie często można było również zobaczyć elementy chroniące policzki, wykonane jako oddzielna część. Czasami (później stało się to charakterystyczną częścią) były one tak duże, że stykały się w środku, pozostawiając tylko lukę do nosa i oczu. W taki sposób konstruowane były tłoczone z grawerami naśladującymi brodę i wąsy.
Hełm ten był najlepszy dla pieszych wojowników, kawaleria z powodu większej wygody i praktyczności dalej stosowała hełmy beockie z otwartą twarzą. Nie zmienia to jednak faktu, że był on powszechnie używany od schyłku epoki klasycznej do okresu hellenistycznego, zastępując słynny hełm koryncki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz