22 kwietnia 1904 roku urodził się J. Robert Oppenheimer - amerykański fizyk teoretyczny, profesor fizyki na Uniwersytecie Kalifornijskim w Berkeley, członek Narodowej Akademii Nauk USA (od 1941 r.).
Powszechnie znany jako dyrektor naukowy Projektu Manhattan, w ramach którego podczas II wojny światowej opracowano pierwsze próby użycia broni jądrowej; z tego powodu Oppenheimer jest często określany mianem „ojca bomby atomowej”.
Po II wojnie światowej został dyrektorem Institute for Advanced Study w Princeton. Był także głównym doradcą nowo utworzonej amerykańskiej Komisji Energii Atomowej i korzystając ze swojego stanowiska opowiadał się za międzynarodową kontrolą energetyki jądrowej w celu zapobieżenia proliferacji broni atomowej i wyścigu nuklearnego. Ta antywojenna postawa wywołała gniew wielu polityków.
Ostatecznie, po szeroko nagłośnionym, upolitycznionym przesłuchaniu w 1954 roku, został pozbawiony dostępu do dokumentów związanych z bezpieczeństwem. Od tego czasu, nie mając bezpośredniego wpływu politycznego, nadal wykładał, pisał teksty i pracował w dziedzinie fizyki. Dziesięć lat później prezydent John F. Kennedy przyznał naukowcowi nagrodę im. Enrico Fermi jako znak politycznej rehabilitacji.
Zmarł w 1967 roku.
fot. domena publiczna
Polak, który wraz z Albertem Einsteinem walczył z bombą atomową
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz