Archiwalia z przemysłowej Woli.
Przed nami kolejny z wielkich obiektów przemysłowych, Polsko-Holenderska Fabryka Lamp Elektrycznych, późniejsze Polskie Zakłady Philips.
Teren zakładów zamykał się w obrębie ulic - Karolkowa, Grzybowska, Przyokopowa.
Przedsiębiorstwo powstawało w latach 1922-1923, a autorem projektu był architekt Paweł Hoser (znana i uznana Rodzina).
Ponieważ fotografie pochodzą z czasów okupacji, proponuję interesujące wspomnienie ze strony philips.pl
"(...) Anton Philips (współzałożyciel i właściciel Philips) pod koniec 1921 roku rozpoczyna współpracę z firmą Braci Borkowskich, a już w następnym roku zostaje podjęta decyzja o budowie zakładów w Warszawie.
Zostaje założona Polsko-Holenderska Fabryka Lampek Elektrycznych. Następnie jej nazwa zostaje zmieniona na Polskie Zakłady Philips.
Pierwsza fabryka rozwija się niezwykle dynamicznie. Od 1922 r. sukcesywnie powstawały kolejne obiekty: hale produkcyjne, huta szkła, magazyny, budynki administracyjne, warsztaty oraz laboratorium naukowo-badawcze.
Rozwój fabryki przy ul. Karolkowej w Warszawie następował wraz z rozwojem polskiej radiofonii i technologii. Strategiczne znaczenie miało powstanie w 1925 spółki „Polskie Radio”, budowa wieży antenowej w Warszawie, a następnie w 1930 r. masztu antenowego w Raszynie, który umożliwił odbiór programów polskiego radia w całym kraju.
Te zmiany otworzyły polski rynek przed firmą Philips, która była głównym producentem odbiorników radiowych. W drugiej połowie lat 30-tych produkcja dochodziła do 70 tys. odbiorników rocznie, z których część była eksportowana.
Polskie Zakłady Philips w latach 30-tych zbudowały rozległą sieć dystrybucji sprzętu radiowego w Polsce. Wydawały również w sporej ilości wydawnictwa informacyjno – prasowe, a od 1929 roku zostały zorganizowane w większych miastach Polski salony sprzedaży wyrobów Philips o nazwie "Radio i światło". W tych punktach były dostępne radia nie tylko produkowane przez Philips w Polsce ale również modele wyprodukowane w macierzystych zakładach w Holandii.
W czasie II wojny światowej warszawska fabryka Philips zmuszona została do pracy dla III Rzeszy. Zakłady zostały podporządkowane dowództwu niemieckiej marynarki wojennej, dla której potrzeb produkowały aparaty nadawczo-odbiorcze do czołgów i łodzi podwodnych.
Zakłady w czasie II wojny światowej były także silnym ośrodkiem walki z okupantem. Większość z 2500 pracowników Philip należała do Armii Krajowej, a holenderskie kierownictwo firmy sprzyjało ruchowi oporu. W walkach w Powstaniu Warszawskim udział brała kompania „Wysocki-Philips”, złożona z pracowników firmy. Już w latach 40., polski rząd na emigracji w Londynie odznaczył Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami ówczesnego dyrektora Philips Arie Krijgsmana za pomoc dla podziemia.
Po zakończeniu Powstania, warszawskie zakłady Philips, podobnie jak ogromna większość stolicy, zostały całkowicie zniszczone.
Mimo to już w październiku 1945 roku Philips planował ponowne rozpoczęcie produkcji w Polsce, do którego ostatecznie nie doszło z powodu nacjonalizacji.
W roku 1947 otworzone zostało biuro przedstawicielskie Philips zatrudniające 13 osób. W roku 1949 w miejscu, gdzie stała przedwojenna warszawska fabryka Philips rozpoczęto budowę fabryki lamp nazwanej z czasem imieniem Róży Luksemburg (Philips był jednym z dostawców komponentów do produkcji). Po cofnięciu zezwolenia na działalność biura przedstawicielskiego Philips w Polsce w roku 1966, współpraca koncernu z polskim przemysłem elektronicznym została wznowiona dopiero w połowie lat 80 (...)".
Dziś prezentujemy oryginalne kadry, zapisane przez niemieckich fotografów.
To bezcenne ujęcia z hal produkcyjnych Zakładów Philips`a.
P.S. Podziękowania dla Pana Piotra Lewandowskiego. Jest za co !!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz