ORP " Groźny" 351

ORP " Groźny" 351
Był moim domem przez kilka lat.

poniedziałek, 5 października 2020

Umocnienia z okresu Drugiej Wojny Światowej

 https://www.facebook.com/127921154693153/posts/798136217671640/

Witajcie.
W weekend odwiedziliśmy Półwysep Helski oraz Trójmiasto.
Na Helu i w okolicach ilość umocnień i fortyfikacji jest ogromna , a wszystko wśród pięknych widoków i natury (piękne lasy , wydmy , morze).
Bartek, Paweł i Seba dzięki za wspólnie spędzony czas 🙂
Na początek przedstawiam Wam umocnienia z okresu Drugiej Wojny Światowej :
Ośrodek oporu Jastarnia jest to pochodzący z 1939 roku zespół fortyfikacji, mający na celu ochronę Rejonu Umocnionego Hel od strony lądu. W 1936 roku powstał Rejon Umocniony Hel i w związku z tym zaplanowano zabezpieczenie Półwyspu Helskiego od strony lądu.
Został on zaprojektowany przez majorów Schmidta i Dragułę.Główną linię oporu miały stanowić 4 żelbetonowe ciężkie schrony bojowe (Sokół, Sabała, Saragossa i Sęp) wyposażone w stacjonarne armaty przeciwpancerne w kopułach - niezwykle nowoczesne rozwiązanie, którym wówczas dysponowała w Europie tylko Francja. W dniu 15 maja 1939 ochotnicy z Junackich Hufców Pracy kierowani przez saperów rozpoczęli budowę schronów. Rejon obrony miał szerokość Półwyspu (w tym miejscu około 430 metrów) i głębokość 500 metrów. Zakończenie prac zaplanowano na 15.09.1939, ale wybuch II Wojny Światowej 1 września pokrzyżował te plany. Niemieckie lotnictwo zaczęło bombardować Półwysep już od pierwszych godzin wojny, ale atak lądem rozpoczął się dopiero 10 września. Obsadą fortyfikacji była jedna kompania z batalionu Korpusu Ochrony Pogranicza z Brygady POLESIE. Niestety z braku czasu i materiałów nie udało się wybudować 3 lekkich schronów bojowych i nie dostarczono na czas kopuły z armatami przeciwpancernymi. W dniu 2 października po zajęciu kraju przez wojska niemieckie i radzieckie wobec braku sensu dalszego oporu Rejon Umocniony HEL skapitulował.
W latach 1940-44 Niemcy utrzymywali w sprawności obiekty Ośrodka Oporu Jastarnia między innymi jako schrony przeciwlotnicze, a SĘP jako posterunek obserwacyjny. Wiosną 1945 Ośrodek Oporu Jastarnia został znowu w pełni obsadzony przez Niemców, ale 10 maja garnizon Hel poddał się nacierającym wojskom radzieckim.
W 1953 roku schrony stanowiły część systemu przeciwdesantowego, ale nie wykonała żadnej modernizacji lub remontu przewidując je jedynie na wypadek wojny. Pod koniec lat 70-tych wojsko ostatecznie zrezygnowało z wykorzystania tych schronów w planie obrony kraju, a w dniu 15.06.1999 roku Wojewódzki Konserwator Zabytków uznał Ośrodek Oporu Jastarnia za zabytek.
Saragossa
Ciężki schron bojowy, przeznaczony dla broni maszynowej. Grubość ścian zewnętrznych: 100-180 cm. Grubość pancerzy w ścianach 25-120 mm. Grubość kopuły pancernej 180 mm. Obiekt zapewniał ochronę przed uderzeniem pocisku o kalibrze 220 mm, przy jednokrotnym trafieniu w dane miejsce. Uzbrojenie schronu składało się z dwóch ckm-ów. Jeden był umieszczony w kopule pancernej, z możliwością prowadzenia ognia w sektorze czołowym 190°. Do prowadzenia ognia służyły trzy strzelnice. Zasięg umożliwiał wspieranie sąsiadujących schronów "Sabała" i "Sęp". Drugi ckm był przeznaczony do prowadzenia ognia skośnego, wzdłuż drogi gruntowej. Dodatkowo obrona mogła być prowadzona przez cztery strzelnice służące do prowadzenia ognia rkm. Wejście do obiektu było bronione przez dwie strzelnice wewnętrzne. Wyposażenie obiektu zapewniało załodze minimum socjalne. W obiekcie, oprócz pomieszczeń bojowych, znajdowały się: kwatera załogi, magazyn, WC, maszynownia (generatory prądu, filtry powietrza), akumulatorownia. W celu ochrony przed bronią chemiczną w schronie utrzymywane było nadciśnienie.
Sęp
Ciężki schron bojowy, przeznaczony dla broni maszynowej. Obiekt został ulokowany na plaży. Wobec takiego położenia schron był bardzo trudny do zamaskowania. Aby zwiększyć odporność obiektu, zastosowano grubsze ściany niż w przypadku pozostałych obiektów. Grubość ścian zewnętrznych: 125-330 cm. Grubość pancerzy w ścianach 25 mm. Grubość kopuły pancernej 180-200 mm. Nie zmieniło to jednak klasy odporności i obiekt zapewniał ochronę przed uderzeniem pocisku o kalibrze 220 mm, przy jednokrotnym trafieniu w dane miejsce.
Uzbrojenie schronu składało się z dwóch ckmów. Jeden był umieszczony w kopule pancernej, z możliwością prowadzenia ognia w sektorze czołowym 190°. Do prowadzenia ognia służyły trzy strzelnice. Zasięg umożliwiał wspieranie sąsiadującego schronu "Saragossa". Drugi ckm był przeznaczony do prowadzenia ognia skośnego, w kierunku morza. Planowano też obiekt wyposażyć w kopułę pancerną z armatą ppanc 37 mm. Do momentu wybuchu wojny kopuła nie została dostarczona na Hel. Obrona okrężna obiektu została zredukowana do minimum i składała się z dwóch strzelnic dla rkm (jeden w kopule pancernej) i zrzutni granatów ręcznych. Dodatkowo w obiekcie znajdowało się miejsce dla moździerza 81 mm. Jednak jego użycie było możliwe po ustawieniu go na zewnątrz obiektu. Wejście do obiektu było bronione przez dwie strzelnice wewnętrzne.
Sabała
Ciężki schron bojowy, przeznaczony dla broni maszynowej. Obiekt ten pełnił jednocześnie funkcję punktu dowodzenia pozycją. Schron został wyposażony analogicznie do "Saragossy". Powiększono jednak uzbrojenie do 3 ckm-ów.
Sokół
Ciężki schron bojowy, przeznaczony dla broni maszynowej. Obiekt podobny do schronu "Sęp". Schron "Sokół" umieszczony został nad zatoką Pucką i zabezpieczał pozycję od strony plaży.
Sokół
Schrony lekkie
Lekkie schrony były przeznaczone dla pozycji drugiej linii Ośrodka Oporu Jastarnia. Grubość ścian zewnętrznych 40-120 cm. Konstrukcja była odporna na pojedyncze trafienie pociskiem kalibru 155 mm i wielokrotne trafienie pociskami o kalibrze do 105 mm. Uzbrojenie schronu składało się z jednego ckm-u, strzelającego ogniem bocznym. W celu obrony wejścia do schronu, wykonano dwie strzelnice przeznaczone dla broni ręcznej. Schron składał się tylko z izby bojowej. Budowę schronów rozpoczęto w połowie sierpnia 1939 roku i planowano postawienie czterech obiektów. Do momentu rozpoczęcia wojny, został wybudowany tylko jeden. W przypadku pozostałych prace ograniczyły się do przygotowania fundamentów.
Pozdrawiam Marcin
Welcome.
During the weekend we visited Hel Peninsula and Tricity.
There is a huge number of fortifications and fortifications in and around Hel, all among beautiful views and wonderful nature (beautiful forests, dunes, sea).
To begin with, I would like to introduce you to the fortifications from the Second World War period:
The Jastarnia Resistance Centre is a fortification complex dating back to 1939, which was designed to protect the Hel Fortified Region from the land. In 1936 the Fortified Region of Hel was established and therefore it was planned to protect the Hel Peninsula from the mainland.
It was designed by Majors Schmidt and Dragula. The main line of resistance was to be 4 reinforced concrete heavy fighting shelters (Sokol, Sabała, Saragossa and Sęp) equipped with stationary anti-tank cannons in domes - an extremely modern solution, which at that time only France had at its disposal in Europe. On May 15, 1939, volunteers from the Junate Labour Corps, led by sappers, began building the shelters. The defence area had the width of the peninsula (about 430 metres in this place) and the depth of 500 metres. The completion of the work was planned for 15.09.1939, but the outbreak of the Second World War on 1 September thwarted these plans. German aviation started bombing the peninsula from the first hours of the war, but the land attack did not start until September 10. The fortifications were manned by one company from the battalion of the Border Protection Corps from the POLESIE Brigade. Unfortunately, due to lack of time and materials, it was not possible to build 3 lightweight battle shelters and the dome with anti-tank guns was not delivered on time. On October 2, after the country was occupied by German and Soviet troops, due to the lack of sense of further resistance, the Fortified Region HEL capitulated.
In the years 1940-44 the Germans kept the objects of the Resistance Centre Jastarnia in operation as anti-aircraft shelters and SĘP as an observation post, among others. In the spring of 1945 the Jastarnia Resistance Centre was again fully staffed by the Germans, but on 10 May the Hel garrison surrendered to the attacking Soviet army.
In 1953 the shelters were part of the anti-desert system, but did not perform any modernization or repair, providing for them only in case of war. At the end of the seventies, the army finally abandoned the use of these shelters in the plan to defend the country, and on 15.06.1999 the Voivodship Monument Conservator recognised the Jastarnia Resistance Centre as a monument.
Zaragoza
Heavy-duty combat shelter, designed for machine guns. Thickness of external walls: 100-180 cm. Armouring thickness in walls 25-120 mm. Armoured dome 180 mm thick. The object provided protection against the impact of a 220 mm calibre bullet when hitting the site once. The shelter's armouring consisted of two c-kms. One was placed in an armored dome, with the possibility to fire in the front sector 190°. Three shooting ranges were used for conducting the fire. The range allowed to support the neighbouring shelters "Sabała" and "Sęp". The second ckm was designed to carry out diagonal fire along a dirt road. In addition, the defence could be carried out through four shooting galleries used to carry out rkm fire. The entrance to the facility was defended by two internal shooting ranges. The equipment of the facility provided the crew with a minimum of social security. Apart from the combat rooms, the facility also included: crew quarters, warehouse, WC, engine room (power generators, air filters), battery room. In order to protect against chemical weapons, the shelter was kept under overpressure.
Sęp
Heavy-duty combat shelter, designed for machine guns. The facility was located on the beach. Due to such a location, the shelter was very difficult to hide. In order to increase the resistance of the object, thicker walls were used than in the case of other objects. Thickness of external walls: 125-330 cm. Armouring thickness in the walls: 25 mm. Armoured dome thickness 180-200 mm. However, this did not change the resistance class and the object provided protection against the impact of a 220 mm calibre bullet, with a single hit.
The shelter's armouring consisted of two ccms. One was placed in an armoured dome, with the possibility to fire in the front sector 190°. Three shooting ranges were used for conducting the fire. The range allowed to support the neighbouring "Zaragoza" shelter. The second ckm was designed to carry out diagonal fire, towards the sea. It was also planned to equip the object with an armoured dome with a 37 mm cannon. Until the outbreak of war the dome was not delivered to Hel. The circular defence of the object was reduced to a minimum and consisted of two shooting ranges for rkm (one in the armored dome) and hand grenade launchers. In addition, there was a place for an 81 mm mortar in the object. However, its use was possible after it was placed outside the object. The entrance to the object was defended by two internal shooting ranges.
Sabała
Heavy-duty combat shelter, designed for machine guns. This facility also served as a command post. The shelter was equipped similarly to "Zaragoza".
Translated with www.DeepL.com/Translator (free version)

Brak komentarzy: