Sylwetka Franciszka Kuźmy ps. "Wilczek" żołnierza Narodowych Sił Zbrojnych podczas działalności w Samodzielnym Oddziale Leśnym im. „Szarego” dowodzonym przez por. Antoniego Bieguna „Sztubaka”, wchodzącej w skład Zgrupowania Oddziałów Paryzanckich VII Okręgu Śląskiego NSZ.
Zima 1945/1946.
Umundurowanie:
- Rogatywka sukenna wraz z metalowym orłem w koronie wz. 19.
- Bryczesy sukienne,
- Rękawiczki wełniane,
- Niemiecki pas główny,
- Rosyjska kabura kierzowa do pistoletu TT/Nagant,
- Trzewiki skórzane wraz z wełnianymi skarpetami.
Uzbrojenie:
- Rosyjski Pistolet Maszynowy PPSz 41, kal. 7,62 x 25 mm,
- Rosyjski pistolet TT, kal. 7,62 x 25 mm,
- Rosyjski granat obronny F-1.
St. sierż. Franciszek Kuźma „Wilczek” (1926-1982)
Franciszek Kuźma urodził się 29.09.1926 roku w Kojetinie, pow. Przerów (Czechosłowacja). Był synem Wojciecha i Franciszki z domu Mazur. Później zamieszkał w Milówce. Ukończył 7 klas szkoły powszechnej, a z zawodu był piekarzem.
Już w 1940 roku, wraz z kolegą Antonim Biegunem prowadzili nasłuch radiowy w Ciścu u byłego powstańca śląskiego Wojciecha Strzałki. Obaj zostali przyjęci do Związku Walki Zbrojnej (ZWZ). Od wiosny 1945 roku był w poakowskich oddziałach Kazimierza Wolnego ps. „Hart”. Następnie został zwerbowany przez swojego dobrego kolegę, Józefa Michalskiego ps. „Orlik”, do oddziału Narodowych Sił Zbrojnych ppor. Antoniego Bieguna ps. „Sztubak”, który wchodził w skład Zgrupowania Oddziałów Partyzanckich VII Okręgu Śląskiego Narodowych Sił Zbrojnych pod dowództwem kpt. Henryka Flamego „Bartka”.
W maju 1946 roku awansowany na zastępcę oddziału w którym odpowiadał m.in. pracę wszystkich łączników.
Franciszek Kuźma „Wilczek” ujawnił się w marcu 1947 roku w ramach amnestii. Ujawniając się zdał automat i pistolet. To właśnie Kuźmie ppor. Antoni Biegun „Sztubak” polecił ukrycie całej broni oddziału. Została ona ukryta u kilku gospodarzy w Ciścu i Kamesznicy. Następnie „Wilczek” przyłączył się do grupy Włodzimierza Dobiji ps. „Groźny”. Po rozbiciu tej grupy, Kuźma został aresztowany przez PUBP w Żywcu.
08.04.1948 roku, wyrokiem komunistycznego WSR w Krakowie, został skazany na 10 lat więzienia. Wyrok następnie złagodzono do 6 i pół roku więzienia.
Zmarł w Lubinie (woj. dolnośląskie) 14.02.1982 roku i został pochowany na Starym Cmentarzu.
Sylwetka wykonana na podstawnie zachowanych zdjęć, donosów, raportów UBP i MO opisujących wygląd i uzbrojenie żołnierzy "Bartka" oraz wiedzy własnej.
Biogram opracował Mariusz Warachim.
Foto: Magdalena Mroczko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz