The scold's bridle was used primarily in the 16th and 17th centuries. It was a form of punishment used mainly on women who were accused of being 'scolds' or gossips.
The device was typically an iron cage for the head with a metal bit or bridle that was inserted into the mouth. The bit sometimes had spikes or a tongue depressor to prevent the wearer from speaking.
The primary purpose of the scold's bridle was not only to inflict discomfort but also to publicly humiliate the person. Wearers were often paraded through the streets, showcasing their punishment to the community.
While the use of the scold's bridle was most prevalent in England and Scotland, variations of the device were used in other parts of Europe.
Uzda karcenia była używana głównie w XVI i XVII wieku. Była to forma kary stosowana głównie wobec kobiet oskarżanych o „besztanie” lub plotkowanie.
Urządzeniem była zazwyczaj żelazna klatka na głowę z metalowym kawałkiem lub uzdą wkładaną do ust. Wędzidło czasami miało kolce lub szpatułkę, która uniemożliwiała użytkownikowi mówienie.
Podstawowym celem uzdy zbesztania było nie tylko wywołanie dyskomfortu, ale także publiczne upokorzenie danej osoby. Osoby noszące je często paradowały ulicami, prezentując społeczności swoje kary.
Chociaż używanie uzdy łajdaka było najbardziej rozpowszechnione w Anglii i Szkocji, w innych częściach Europy używano odmian tego urządzenia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz