Australia będąc uwikłana w wojny w malezji miala armię z ogromnym doświadczeniem w walkach w dżungli. Pierwszy batalion wysłany do Wietnamu w 1965 roku dołączył do Amerykańskiej 173rd brygady powietrznodesantowej. Tutaj kontrast wyszedł na jaw od razu, (2/8)
żołnierze australijscy preferowali "small unit tactics" w kontraście do amerykanów którzy preferowali duże operacje angażujące dużo sił, (3/8)
silnie sprzeciwiali się zatrudniania przy pracach lokalnej populacji oraz byli nauczeni nie polegać na wsparciu lotniczym na długich patrolach. Wszystko to stało w ogromnym kontraście do tego co robili amerykanie. (4/8)
Armia Australii wierzyła że pluton piechoty moze na polu bitwy byc w 100% samowystarczalny zarówno w obronie jak i natarciu.
Siły Australijskie rosły i w końcu z małym kontyngentem nowozelandczyków przejęli odpowiedzialność za prowincję Phuoc Tuy. (5/8)
Najsłynniejsze działania bojowe to bitwa o Long Tan gdzie 6 RAR D Company w składzie 108 żołnierzy powstrzymała atak 700-2500 żołnierzy północnego wietnamu i vietcongu. Tracąc 18 ludzi i 24 rannych i zadając ~250 zabitych i 350 rannych oraz 3 schwytanych jeńców. (6/8)
Podczas wojny w około 70% przypadków wietnamczycy otwierali ogień pierwsi do wojsk USA w czasie gdy do Australijczyków tylko 6.7% (!!!).
Jak to skomentował jeden z oficerów US Army "Australijczycy byli przygotowani do tej wojny lepiej niż my kiedykolwiek. (7/8)
" (luźny cytat z książki Grunts: The American Combat Soldier in Vietnam).
Czasami warto uczyć się od faktycznych praktyków a nie od liderów rankingu armii świata. Nitka o bitwie o Long Tan w produkcji. (8/8)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz