Jarmarki na zamarzniętej Tamizie odbywały się w niektóre zimy w Londynie, począwszy co najmniej od końca VII wieku, do początku XIX wieku. Większość odbyła się między początkiem XVII, a początkiem XIX wieku, w okresie zwanym małą epoką lodowcową, kiedy to Tamiza zamarzała najczęściej.
Nawet w szczytowym momencie, w połowie XVII wieku, Tamiza w Londynie zamarzała rzadziej, niż głoszą legendy. Średnio jedną zimę na dziesięć, z wyjątkiem czterech zim między 1649 a 1666 rokiem. Od 1400 do usunięcia Old London Bridge, były 24 zimy, podczas których Tamiza zamarzła w Londynie.
Jarmarki na zamarzniętej Tamizie były rzadkim wydarzeniem nawet w najzimniejszych częściach Małej Epoki Lodowcowej. Niektóre z zarejestrowanych targów mrozowych odbyły się w latach 695, 1608, 1683-4, 1716, 1739-40, 1789 i 1814.
Podczas Wielkiego Przymrozku w latach 1683-1684, największego mrozu odnotowanego w Anglii, Tamiza była całkowicie zamarznięta na dwa miesiące, a lód w okolicach Londynu osiągał grubość 28 cm.
Lity lód rozciągał się na mile od wybrzeży południowego Morza Północnego, Anglii, Francji i Niderlandów, powodując poważne problemy dla żeglugi i uniemożliwiając korzystanie z wielu portów.
Jedna z najwcześniejszych relacji o zamarzaniu Tamizy pochodzi z 250 roku, kiedy to była ona zamrożona na sześć tygodni.
Ostatni taki jarmark rozpoczął się 1 lutego 1814 roku i trwał cztery dni. Rozmieszczony był między Blackfriars Bridge a London Bridge.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz