„Biuletyn Informacyjny” AK z 16 kwietnia 1942 roku: „Już od miesiąca na murach Warszawy rysowany jest znak kotwicy. Rysunek kotwicy jest robiony tak, że jego górna część tworzy literę P, zaś część dolna – literę W. Pewna ilość napisów objaśnia, że znak kotwicy jest znakiem Polski Walczącej. Zapoczątkowany być może przez jakiś zespół – znak ten stał się już własnością powszechną. Nie umiemy wytłumaczyć popularności tego znaku. Być może działa tu chęć pokazania wrogowi, że mimo wszystko – nie złamał naszego ducha. Może na wyobraźnię rysowników działa symbolika kotwicy – znaku nadziei”.
3 listopada 1942 roku po nieudanej próbie aresztowania redaktora naczelnego „Biuletynu Informacyjnego” Aleksandra Kamińskiego, a także Marii Straszewskiej, Niemcy aresztowali Annę Smoleńską wraz z rodzicami, siostrą oraz bratem i jego żoną. Uwięzili ich na Pawiaku.
Żadna z kobiet nie przeżyła Auschwitz. Matka Eugenia, siostra Janina, żona brata Danuta.
Ojca Anny – profesora chemii na Politechnice Warszawskiej Kazimierza Smoleńskiego, 13 maja 1943 rozstrzelali Niemcy.
Akt zgonu Anny Smoleńskiej Niemcy wystawili 30 marca 1943 r. Jako datę śmierci podali w nim dzień 19 marca. Nigdy nie zapomnimy o wymordowanych przez okupantów Polakach!
Znak Polski Walczącej i historię powstania tego świętego znaku powinien znać każdy z nas. Poświęcenie, walka, nadzieja. Szanujcie, używajcie godnie, dbajcie o Niego. To nasz obowiązek!
Pamięci rodziny Smoleńskich. Elity tamtych dni. Dziękuję!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz