29 maja 1920 roku w czasie wojny polsko-bolszewickiej miała miejsce bitwa pod Wołodarką. Było to zbrojne starcie pomiędzy polską armią, a I Armią Konną Siemiona Budionnego.
Polacy w sile 44 Pułku Strzelców Kresowych, 16 Pułku Ułanów i części 1 Pułku Ułanów oraz 7 Dywizjonu Artylerii Konnej broniąc okolic Wołodarki, Berezna i Nowofastowa, na które nacierali Rosjanie sformowali silne pojedyncze umocnienia obronne, co okazało się być o wiele lepszą taktyką niż atak na całej linii frontu.
To wystarczyło,by słabo dowodzona armia sowiecka pogubiła się w swoich działaniach. Polacy odparli żle zorganizowany sowiecki atak ogniem z karabinów maszynowych, a następnie przypuścili szarżę na pozycje wroga. Doszło do walki wręcz z użyciem szabel. Obie strony poniosły ciężkie straty. Dla przykładu polski 3 Szwadron z 1 Pułku Ułanów stracił 30 z 72 żołnierzy i podobną liczbę koni. Mimo to polska szarża odniosła sukces, a po przybyciu posiłków kozacy wycofali się z pola bitwy.
/Boguś
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz