Czym było Esprit de corps? Co oznacza i kto sformułował to pojęcie? Zapraszam do krótkiego wątku.
Kto opisał i zastosował idee esprit de corps jako pierwszy?
Termin ten pojawił się po raz pierwszy w dziele autorstwa Jean-Jacquesa Rousseau pt. „Émile, ou De l'éducation” w 1762r. Rousseau postanowił użyć tego terminu by opisać silną więź, jaka występuje pomiędzy członkami danego zespołu, która prowadzić ma do wzajemnego wsparcia i zwiększenia siły całości danej grupy.
Termin ten został użyty także do celów wojskowych. Związany był z grupową świadomością żołnierzy danego oddziału bądź też całej formacji a nawet i armii.
Oznaczał on poczucie elitarności a także dumy z przeszłości. Miało to ogromne znaczenie w kwestii wyszkolenia żołnierza a także utrzymania jego wysokiej wartości bojowej w czasie działań wojennych.
Esprit de corps, który można przetłumaczyć jako „duch korpusu” wykształcał się najczęściej w trudnych sytuacjach, dosłownie „wypalał się w ogniu walki”.
Jednym z przykładów wykształcenia się esprit de corps była bitwa pod Marengo, która dzięki wytrwałości francuskich żołnierzy i przybycia upragnionych posiłków była przykładem powstania prawdziwego ducha korpusu, który odwrócił los bitwy na korzyść Napoleona.
Ponadto aby zaistniał wśród oddziałów prawdziwy esprit de corps, konieczna jest obecność charyzmatycznego przywódcy. Takim człowiekiem był Napoleon Bonaparte.
We francuskim wojsku czasów napoleońskich duch korpusu stał się bardzo ważnym elementem kultury wojskowej, który rozwijany był w umyśle żołnierza już od momentu szkolenia. Ponadto to właśnie dzięki niemu Napoleon był w stanie zwyciężać na frontach całej Europy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz