Jerzy Iwanow-Szajnowicz był człowiekiem nieprzeciętnie uzdolnionym językowo i wyjątkowo wysportowanym. Urodził się 14 grudnia 1911 roku w Warszawie jako syn Polki i carskiego pułkownika. Gdy Jerzy miał kilka lat, jego matka ponownie wyszła za mąż, tym razem za Greka i wraz z synem przeniosła się do Salonik.
W 1935 roku uzyskał obywatelstwo polskie, na którym bardzo mu zależało. Pozwoliło to m. in. na występy w reprezentacji Polski w piłce wodnej. Zarówno znajomość języków obcych, jak i wyjątkowa sprawność fizyczna bardzo pomogły Jerzemu w późniejszej działalności konspiracyjnej. Podczas jednego z pobytów w stolicy Polski wstąpił do warszawskiego Akademickiego Związku Sportowego. Był filarem sekcji piłki wodnej, z którą w 1937 r. wywalczył mistrzostwo Polski.
Po wybuchu wojny w 1939 r. podjął współpracę z polską misją wojskową w Salonikach. Udzielał pomocy polskim żołnierzom, którzy trafiali do Grecji z rumuńskich i węgierskich obozów uciekając przez terytoria Bułgarii i Jugosławii. W 1940 r. Ekspozytura „A" Oddziału II Sztabu Naczelnego Wodza w Atenach zwerbowała go do pracy na rzecz polskiego wywiadu.
Wiosną 1941 roku, Jerzy Iwanow-Szajnowicz przebywając w Palestynie, zabiegał o przyjęcie do Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, przygotowującej się do wyprawy do Tobruku. Stało się jednak inaczej i został odkomenderowany do dyspozycji Brytyjczyków, zostając agentem Special Operations Executive.
Po specjalistycznym przeszkoleniu w Aleksandrii, jesienią 1941 roku przerzucono go do Grecji, gdzie w krótkim czasie stał się bohaterem ruchu oporu, człowiekiem, za którego głowę Niemcy wyznaczyli wysoką nagrodę.
Przy udziale greckich robotników – organizował liczne akcje sabotażowe w fabrykach zbrojeniowych, pracujących na potrzeby okupantów. Ponadto drogą radiową przekazywał Brytyjczykom informacje o ruchu statków i konwojach niemieckich płynących z zaopatrzeniem dla Afrika Korps.
Jerzy Iwanow-Szajnowicz przez kilkanaście miesięcy unikał wpadki, dwa razy wymykał się z rąk gestapo. W końcu jednak został schwytany i wraz z najbliższymi współpracownikami rozstrzelany 4 stycznia 1943 roku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz