17.08.1932.Otwarto Port lotniczy Wilno-Porubanek i uruchomiono linię powietrzną Warszawa-Wilno-Ryga-Tallinn. W uroczystości otwarcia uczestniczyli prezydent Ignacy Mościcki, premier Łotwy Marģers Skujenieks, a także naczelnik państwa estońskiego Karl Einbund. Dzięki temu został połączony kierunek północny z południowym - od dwóch lat działała bowiem linia LOT do Bukaresztu, Sofii i do Salonik. Wpisywało się to w polskie plany konsolidacji państw w regionie Europie Środkowej (budowa „Międzymorza”). Linia do Rygi i Tallinna powstała na długo przed tym, nim połączenie Warszawy z Berlinem.
Na Porubanku umieszczono biuro wileńskiego oddziału LOT, zainstalowano także urząd celny i urząd kontroli paszportów. Przystąpiono do budowy nowego dworca lotniczego. Samoloty latały trzy razy w tygodniu. Od 1933r., loty na trasie Warszawa-Wilno wykonywano codziennie. Do 1939 r., Lotnisko Porubanek rozwijało się dynamicznie, jako cywilne i wojskowe. Uzyskał kategorię A.
W 1939 r. PLL LOT dysponowało najdłuższą trasą w Europie na kierunku północ-południe; Tallin (Estonia)-Ateny (Grecja). Z inicjatywy II RP powstała stała organizacja międzynarodowa z siedzibą w Warszawie „Konferencja Lotnicza Państw Bałtycko-Bałkańskich”. Jej zadaniem było normowanie spraw, jakie mogły się wyłonić w związku z eksploatacją szlaku lotniczego wiodącego z Tallinna do Aten przez Rygę, Wilno, Warszawę, Lwów, Czerniowce, Bukareszt, Sofię i Saloniki. Członkami konferencji były: Estonia, Łotwa, Rumunia, Bułgaria, Grecja i Polska.
Rozkład połączeń LOT-u z 1939 r. pokazuje, iż przez lata udało się zbudować imponującą siatkę połączeń od krajów Bałtyckich po Grecję i Bliski Wschód. Samoloty PLL LOT latały w 1939 r. do: Wilna, Kowna, Rygi, Tallina, Helsinek, Kopenhagi, Berlina, Lwowa, Bukaresztu, Budapesztu, Wenecji, Rzymu, Sofii, Belgradu, Aten, Salonik, Tel-Awiwu (Lydda) i Bejrutu. Zakup najnowocześniejszych samolotów pasażerskich Lockheed pozwolił na planowanie lotów transatlantyckich. Na 1940 rok zamierzano uruchomić linie do Stambułu, Teheranu, Basry i Bagdadu, także do stolic europejskich – Sztokholmu, Paryża, Londynu i Moskwy oraz linię transkontynentalną, łącząc Północną Europę, Wybrzeże Atlantyku (Nowy Jork i Chicago) a także Lewant i Środkowy Wschód.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz