22.11.1497 r.
22 listopada 1497 r. Vasco da Gama, portugalski żeglarz w służbie króla Manuela I, jako pierwszy Europejczyk opłynął Przylądek Dobrej Nadziei, najdalej na południe wysunięty kraniec Afryki. Wydarzenia te miały miejsce podczas wyprawy przedsięwziętej w celu odkrycia drogi morskiej do Indii, w której wzięło udział 170 ludzi płynących na 4 małych statkach.
W odróżnieniu od innych żeglarzy portugalski odkrywca nie trzymał się wybrzeży Afryki, lecz wypłynął na Ocean Atlantycki. Dopiero potem zawrócił na wschód, opływając Przylądek Dobrej Nadziei. Wcześniej dotarł w to samo miejsce Bartolomeu Diaz, nazywając je Przylądkiem Sztormów. Stwierdził jednak, że na wschodzie rozciąga się już tylko ocean, wobec czego zawrócił. Odkrycie przez Vasco da Gamę drogi do Indii umożliwiło nawiązanie bezpośrednich stosunków handlowych między Europą i Azją.
Vasco da Gama był żeglarzem portugalskim. Data jego urodzin jest podawana orientacyjnie przez różne źródła. Czasem napotkamy na datę 1460, lecz znacznie częściej przeczytamy, iż ten sławny odkrywca przyszedł na świat około 1469 roku. W kwestii jego młodości pozostaje wiele niewiadomych i znamy tylko nieliczne fakty. Podobnież wywodził się z rodziny szlacheckiej. Za sprawą swojego dobrego pochodzenia oraz faktu, iż był synem gubernatora i sędziego Vasco da Gama odebrał dobre wykształcenie w mieście, w którym spędził młodość- Lizbonie. Swoją przygodę z żeglarstwem rozpoczął w 1484 roku. W latach 1484- 1492 studiował astronomię i nawigację w szkole w Évorze.
Jego głównym osiągnięciem było odnalezienie morskiej drogi do Indii, płynąc wzdłuż wybrzeży Afryki. Był pierwszym, któremu udało się dopłynąć do tego kraju. Jako wysłannik portugalskiego króla Manuela wyruszył 8 lipca 1497 roku. Pod jego dowództwem pozostawały trzy okręty i 160 żeglarzy. Wyprawa podążała przez Ocean Atlantycki, tuż obok Wysp Kanaryjskich oraz Wysp Zielonego Przylądka.
W grudniu tego samego roku załoga osiągnęła Przylądek Dobrej Nadziei. Duża część trasy do tego momentu była już znana w Europie. Ten rejs nie był jednak łatwy. Odkrywca musiał borykać się z buntami, pokonywać gwałtowne sztormy i walczyć ze szkorbutem wśród załogi. W styczniu 1498 roku dopłynęli do wybrzeży Mozambiku. Wschodnie wybrzeża afrykańskie były w tamtym czasie kontrolowane przez Arabów i stanowiły ważną część handlowej sieci na Oceanie Indyjskim. Vasco da Gama wynajął przewodnika w Malindi, aby ten sprawnie przeprowadził jego ekspedycję przez pozostałą część drogi do Kalikat. Dopłynęli 20 maja 1498 roku.
Da Gama rozpoczął negocjację handlowe z indyjskim księciem Kalikat, ale nie uzyskał od niego zgody na założenie faktorii, w wyniku nieprzychylnych mu działań ze strony Arabów, którzy bali się, że za jego sprawą utracą monopol handlowy. Wypłynął w drogę powrotną z Indii 5 października, po 3 miesiącach wyprawa dotarła do wybrzeży Afryki. Osiągnięcie macierzystego portu zajęło kolejne kilka miesięcy – ostatecznie Portugalczycy wrócili do kraju we wrześniu 1499 roku. Trudna i długa droga powrotna skutkowała utratą jednego z trzech okrętów.
Lata 1502-1503 to kolejna wyprawa da Gamy tą samą drogą. Tym razem pod jego dowództwo oddanych zostało aż 13 okrętów wojennych. Ekspedycja ta skutkowała założeniem fortów i kolonii handlowych w Somalii oraz Mozambiku. Osiągnięcia odkrywcy zostały docenione prze dwór portugalski i w 1503 roku Vasco da Gama za zasługi dla korony otrzymał tytuł hrabiego de Vidigueira. W 1524 roku mianowany został wicekrólem i wyruszył w swoją trzecią wyprawę do Indii. W tym czasie na ich terenie działało już wiele portugalskich koloni handlowych.
Zmarł krótko po swoim przybyciu do Kalikatu. Jego pochówek odbył się w pierwszym katolickim kościele na terenie Indii –im. św. Franciszka w Koczin. Jednak w 1539 roku szczątki wielkiego odkrywcy przewieziono do Portugalii i pochowano w Vidigueira.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz