26 października 1927 roku do Polski została sprowadzona urna z sercem naczelnika powstania z roku 1794 roku-generała Tadeusza Kościuszki. Historia ta ma swój początek jeszcze za życia naczelnika, kiedy podczas pobytu w szwajcarskim Solurze, kiedy zaprzyjaźnił się z Emilią- córką Franciszka Ksawergo Zeltlnera, której w testamencie zapisał swoje serce. Emilia, po śmierci Kościuszki wyszła za mąż za włoskiego księcia Morisiniego, z którym zamieszkała w okolicach Mediolanu, gdzie w rodzinnej kaplicy złożyła serce polskiego generała. W tym samym czasie powstawało Muzeum Narodowe Polskie w Raperswillu. W wyniku wieloletnich starań, w roku 1895 trafiło tam serce Kościuszki. 27 lat później władze polskie podjęły starania o sprowadzenie go do Polski. Udało się to dopiero w roku 1927. Serce Kościuszki zostało powitane z najwyższymi honorami na Dworcu Głównym w Warszawie. Kasetę z urną zawierającą serce Kościuszki okryto polskim sztandarem i przeniesiono, przy dźwiękach hymnu narodowego, przed kompanią honorową 36 pułku piechoty, oddającą honory narodowej relikwii. Powozem Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, któremu towarzyszył szwadron szwoleżerów przewieziono urnę na Zamek Królewski, gdzie serce Tadeusza Kościuszki złożono w kaplicy domowej prezydenta Ignacego Mościckiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz