28 sierpnia 1646 w sali ratusza w Toruniu rozpoczął się zjazd teologów katolickich i protestanckich znany jako "Colloquium Charitativum" (rozmowa przyjacielska).
Spotkanie odbyło się z inicjatywy króla Władysława IV Wazy, który chciał w ten sposób doprowadzić do jedności protestantów z Kościołem katolickim.
W dyspucie uczestniczyło 76 teologów reprezentujacych katolicyzm i trzy odłamy protestantyzmu obecne w Rzeczypospolitej (luteranizm, kalwinizm i Braci Czeskich).
Mimo braku zaproszenia do Torunia przybyła delegacja Braci Polskich (tzw. arian lub socynian), ale nie została dopuszczona do obrad.
Zjazd trwał do 21 listopada, jednak nie tylko nie doprowadził do unii religijnej (na wzór unii brzeskiej) czy wspólnego stanowiska, lecz wręcz zaognił spory doktrynalne. Król planował kolejne spotkanie dwa lata później, lecz przeszkodziła mu w tym śmierć.
Mimo braku konkretnych rezultatów, Colloquium Charitativum jest przykładem religijnej wolności istniejącej w tym czasie w Rzeczypospolitej. Europa była pogrążona w walkach o podłożu wyznaniowym, z trwającą wtedy wojną trzydziestoletnią na czele.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz