książę Polski z dynastii Piastów, syn Władysława Hermana. W młodości prowadził walki przeciwko swojemu ojcu i rządzącemu państwem w jego imieniu palatynowi Sieciechowi. W ich efekcie w 1102 roku uzyskał własną dzielnicę, złożoną z Małopolski i Śląska. Po śmierci Władysława Hermana w roku 1102 został samodzielnym księciem na części polskiego terytorium.
Szybko wdał się w konflikt ze swoim starszym bratem Zbigniewem. Odparł wyprawę niemieckiego cesarza Henryka V, występującego w obronie Zbigniewa, po czym pojmał i oślepił konkurenta. Prowadził długie wojny z Pomorzanami, w efekcie których rozciągnął swoje zwierzchnictwo zarówno na Pomorze Gdańskie, jak i Zachodnie. Dwukrotnie żonaty, wpierw z kijowską księżniczką Zbysławą, a następnie z córką hrabiego Bergu, Salomeą.
Doczekał się przynajmniej czternaściorga dzieci, w tym pięciu synów, którzy dożyli do lat sprawnych. Przed śmiercią ogłosił tak zwany statut Krzywoustego, mający regulować zasady dziedziczenia po nim. Niesłusznie uznawany za władcę, który doprowadził do rozbicia dzielnicowego kraju. Za jego czasów postała kronika Galla Anonima, poświęcona w decydującym stopniu dokonaniom księcia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz