Rok 1922, na Uniwersytecie w Toronto naukowcy udali się na oddział szpitala z dziećmi, które były w śpiączce i umierały na cukrzycę keto-kwasicy.

To jeden z najbardziej niesamowitych momentów w medycynie. Rok 1922, na Uniwersytecie w Toronto naukowcy udali się na oddział szpitala z dziećmi, które były w śpiączce i umierały na cukrzycę keto-kwasicy.

To jeden z najbardziej niesamowitych momentów w medycynie. Rok 1922, na Uniwersytecie w Toronto naukowcy udali się na oddział szpitala z dziećmi, które były w śpiączce i umierały na cukrzycę keto-kwasicy.
Wyobraźcie sobie salę pełną rodziców siedzących przy łóżkach i czekających na śmierć swojego dziecka. Naukowcy podchodzili od łóżka do łóżka i podawali dzieciom nowe zastrzyki z insuliny. Gdy zaczęli podawać zastrzyk ostatniemu dziecku, pierwsze zaczęło się budzić ze śpiączki cukrzycowej. Sala śmierci i ciemności zamieniła się w miejsce radości
Wśród naukowców był Frederick Banting który rok później dostał Nagrodę Nobla za wynalezienie insuliny