2 lutego 1900 roku w Wicyniu urodził się Józef Kowalski - kapitan Wojska Polskiego, najdłużej żyjący weteran wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku. 31 sierpnia 1920 roku Józef Kowalski stoczył w szeregach 22. Pułku Ułanów Podkarpackich bitwę pod Komarowem, niedaleko Zamościa, rozbijając 1. Armię Konną dowodzoną przez Siemiona Budionnego. Józef Kowalski był również bohaterem polskiej wojny obronnej 1939; we wrześniu 1939 roku walczył w artylerii. Po rozbiciu pułku przez wojska niemieckie Józef Kowalski dostał się do niewoli niemieckiej, w której pozostał aż do zakończenia wojny. Po wyzwoleniu trudnił się pracą na roli. W 1993 roku w znacznym stopniu pogorszył się stan zdrowia Józefa Kowalskiego. Schorowany weteran przekazał grunty Skarbowi Państwa i zamieszkał w Domu Pomocy Społecznej w Tursku. W rocznicę swoich 110. urodzin został odznaczony przez prezydenta RP Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski,a dwa lata później decyzją ministra obrony narodowej Tomasza Siemoniaka otrzymał awans do stopnia kapitana Wojska Polskiego. Za liczne zasługi kapitanowi Kowalskiemu przyznano również medal ,,Pro Memoria'' oraz medal ,,Zasłużony dla Warszawy''. 26 maja 2010 uchwałą Rady Miejskiej Radzymina nadano kapitanowi Kowalskiemu tytuł honorowego obywatela tego miasta, dla przypomnienia dodam, że honorowymi obywatelami Radzymina są m.in. marszałek Edward Rydz-Śmigły, a także papież Jan Paweł II. Weteran odszedł 7 grudnia 2013 roku, dożywając sędziwego wieku 113 lat. Został pochowany z honorami wojskowymi 11 grudnia 2013 roku na cmentarzu parafialnym w Krzeszycach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz