Ciężko opancerzony gladiator : Crupellarius
W 21 roku n.e. za panowania cesarza Tyberiusza dwaj arystokraci galijscy Juliusz Florus i Juliusz Sakrowir wszczęli bunt przeciwko cesarstwu. Powodem do powstania były zbyt duże ciężary podatkowe nałożone na Galów oraz cofnięcie immunitetów podatkowych. Florusowi i Sakrowirowi udało się zebrać armię ok. 40 000 ludzi, z których część była zawodowymi gladiatorami. Wśród tych gladiatorów był wyróżniający się dla regionów Galii Crupellarius.
Crupellarius był silnie uzbrojonym i opancerzonym gladiatorem, który mógł zostać tylko wysoki i dobrze zbudowany mężczyzna. Nosili zbroję segmentową legionistów rzymskich (tzw. lorica segmentata), a także metalowe rękawy z nachodzących na siebie płytek (manica), parę nagolenników oraz duży hełm podobny do średniowiecznego hełmu garnczkowego. Crupellarius był zwykle uzbrojony w prostokątną tarczę scutum, krótki miecz gladius, para sztyletów oraz włócznia.
Florus i Sakowir umieszczali Crupellarii w pierwszych szeregach swojej armii gdzie mieli pełnić funkcje przełamującą. Po jednej z bitew Rzymianie stwierdzili, że ich pilum były praktycznie bezużyteczne przeciwko zbroi Crupellariusa. W późniejszych walkach legioniści zaczęli używać przeciwko Crupellarii dolaber oraz wszelkiego rodzaju toporów co skutkowało rozbiciem ich linii w następnym starciu i de facto rzezią pozostałych powstańców.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz