04.04.986 r.
W Kwedlinburgu odbył się zjazd na którym Mieszko I oficjalnie podporządkował się cesarzowi Ottonowi III.
"...Tak czy inaczej, wiemy, iż od połowy lat osiemdziesiątych X wieku Mieszka I łączył już ścisły związek polityczny z dworem Rzeszy. Jednym z wyrazów przymierzy były w owym czasie specjalne dary. O jednym z nich, złożonym przez władcę cesarzowi, powiadamia nas Thietmar, który napisał, że w trakcie zjazdu wielkanocnego 4 kwietnia 986 roku w Kwedlinburgu Mieszko przyjął zwierzchność Ottona III i darował mu wielbłąda, w zamian on również otrzymał wspaniałe dary.
Pomimo wysuwania pewnych zastrzeżeń co do rzetelności doniesienia biskupa merseburskiego, nikt z zajmujących się sprawą nie przeczy temu, że zawiązano wówczas układ z elitami cesarstwa, który został wzmocniony sojuszami niższego rzędu - związkami Piastów z niektórymi rodami saskimi. Przymierze to stało się na długie lata podstawą polityki państwa polskiego. Również Thietmar, przecież raczej niechętny obecności czy związkom Słowian z warstwami przywódczymi imperium, potwierdza pewnego rodzaju zadomowienie Mieszka I w kręgu elit cesarstwa Ludolfingów..."
Chociaż Mieszko I uznał zwierzchnictwo Ottona I, cesarza niemieckiego, jeszcze w roku 963, historia związków Polski i Niemiec była pełna zwrotów, a zwierzchnictwo nie miało ścisłego charakteru. W roku 986 w Kwedlinburgu książę Polan postanowił po raz kolejny podporządkować się cesarzowi, tym razem Ottonowi III.
Władcę cesarstwa, wówczas jeszcze bardzo młodego, Mieszko zapewnił o swej lojalności jako wasala, a także podarował mu żywego wielbłąda - egzotyczny dar świadczący o kontaktach handlowych naszego kraju. W ten sposób Mieszko, a później i jego syn, Bolesław, zyskali sobie przychylność młodego cesarza. Wcześniej nie zdołali zdobyć przychylności jego ojca, Ottona II. Ponieważ Otton III miał w Niemczech wielu przeciwników, wsparcie Mieszka było dla niego dosyć istotne. Konkurent do tronu, Henryk Kłótnik, zrezygnował co prawda ze swych roszczeń, ale nie wszyscy wrogowie zostali ujarzmieni. Dobre relacje zapoczątkowane przez Mieszka miały zaowocować w przyszłości, za czasów Bolesława Chrobrego, podczas słynnego zjazdu gnieźnieńskiego w roku 1000.
Pojednanie polsko-niemieckie w Kwedlinburgu przyniosło także inne skutki. Otóż książę czeski przyjął postawę odmienną od Mieszka - występował przeciw Ottonowi III, sprzymierzył się z pogańskimi Wieletami. Doprowadziło to do konfliktu polsko-czeskiego, w którego wyniku książę Polan zyskał Śląsk i być może również Małopolskę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz