Wieszanie (La pendaison) – akwaforta nr 11 z cyklu rycin pt. Okropności wojny (1633) rytownika Jacques'a Callota.
Lotaryngia należała – jako niezależne księstwo – do monarchii Habsburgów. W roku 1633 wkroczyły tam wojska francuskie. Król Ludwik XIII chciał zaanektować region w dobrym stanie gospodarczym, w związku z czym wprowadził w armii surową dyscyplinę, nakazując bezwzględnie karać dezerterów i maruderów rabujących wioski, miasta, klasztory i dwory.
Rycina przedstawia masową ich egzekucję.
Mężczyźni zostali powieszeni na rozłożystym drzewie, kształtem przypominającym krzyż. Po drabinie opartej o pień wspina się mnich, kierując krucyfiks w stronę skazańca, któremu kat zaciska sznur na szyi. U podnóża drabiny inny skazaniec klęczy przed mnichem, prawdopodobnie otrzymując rozgrzeszenie.
Stojący wokół bębna żołnierze przypatrują się grze w kości. Grającymi – sądząc po braku nakryć głowy i broni – są prawdopodobnie również skazańcy, choć nie jest do końca jasne o co toczy się gra (o życie, kolejność śmierci?). Na pierwszym planie po prawej mnich z krucyfiksem w dłoni pociesza prowadzonego na śmierć. Wcześniej zdejmie wierzchnie ubranie i zostawi je razem z leżącymi, które zdjęli wcześniej powieszeni.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz