Powstanie styczniowe spowodowało nie tylko doraźne represje. Od tej pory Imperium Rosyjskie rozpoczęło wdrażanie dalekowzrocznej polityki intensywnej rusyfikacji Polaków, czyli mówiąc w skrócie: przemiany narodu polskiego w rosyjski.
🔶 Uderzono w najmłodsze pokolenia, ostro rusyfikując szkolnictwo. W miejsce likwidowanych szkół powstawały nowe, z rosyjskim językiem wykładowym. Po polsku można było się uczyć jeszcze przedmiotów ścisłych, ale i te resztki polskości miały wkrótce przepaść.
🔶 Pod koniec działania Komitetu Urządzającego (1871) rosyjski stał się obowiązkowym językiem wykładowym na wszystkich zajęciach. Jedynym przedmiotem prowadzonym po polsku pozostała religia. Podobnie potraktowano warszawską Szkołę Główną, która stała się teraz uniwersytetem rosyjskim. Odtąd kto chciał w Kongresówce zdobyć wykształcenie, musiał świetnie poznać znienawidzony język oprawców. Oczywiście potrzeba nauki w obcym języku automatycznie stawiała polskie dzieci w trudniejszej sytuacji niż młodych Rosjan, którzy wynieśli język nauczania z domu i którym łatwiej było zdobywać wiedzę w tym języku.
🔶 Aby nie dopuścić do zawiązania się konspiracji, zakazano tworzenia odrębnych organizacji polskich, nawet naukowych czy filantropijnych. Działanie to wynikało z zimnej kalkulacji: stowarzyszenia tego typu często pomagały ostatnim powstańcom. Organizacje polskie mogły istnieć jedynie przy wyraźnym carskim zezwoleniu.
🔶 W prasie silniej niż do tej pory zaczęła panoszyć się cenzura. Zabroniono poruszania wszelkich spraw dotyczących kultury narodowej czy historii Polski. Za kolejny cel aparat rosyjski obrał polski Kościół katolicki, słusznie podejrzewany o sprzyjanie powstaniu, a nawet aktywny w nim udział. Skonfiskowana została zatem część dóbr kościelnych, a protestujących kapłanów wywożono na Sybir. Polityka ta miała zniszczyć wszelkie możliwe ostoje polskości, prowadzono ją w sposób bezwzględny i systematyczny.
🔶 Uderzono w najmłodsze pokolenia, ostro rusyfikując szkolnictwo. W miejsce likwidowanych szkół powstawały nowe, z rosyjskim językiem wykładowym. Po polsku można było się uczyć jeszcze przedmiotów ścisłych, ale i te resztki polskości miały wkrótce przepaść.
🔶 Pod koniec działania Komitetu Urządzającego (1871) rosyjski stał się obowiązkowym językiem wykładowym na wszystkich zajęciach. Jedynym przedmiotem prowadzonym po polsku pozostała religia. Podobnie potraktowano warszawską Szkołę Główną, która stała się teraz uniwersytetem rosyjskim. Odtąd kto chciał w Kongresówce zdobyć wykształcenie, musiał świetnie poznać znienawidzony język oprawców. Oczywiście potrzeba nauki w obcym języku automatycznie stawiała polskie dzieci w trudniejszej sytuacji niż młodych Rosjan, którzy wynieśli język nauczania z domu i którym łatwiej było zdobywać wiedzę w tym języku.
🔶 Aby nie dopuścić do zawiązania się konspiracji, zakazano tworzenia odrębnych organizacji polskich, nawet naukowych czy filantropijnych. Działanie to wynikało z zimnej kalkulacji: stowarzyszenia tego typu często pomagały ostatnim powstańcom. Organizacje polskie mogły istnieć jedynie przy wyraźnym carskim zezwoleniu.
🔶 W prasie silniej niż do tej pory zaczęła panoszyć się cenzura. Zabroniono poruszania wszelkich spraw dotyczących kultury narodowej czy historii Polski. Za kolejny cel aparat rosyjski obrał polski Kościół katolicki, słusznie podejrzewany o sprzyjanie powstaniu, a nawet aktywny w nim udział. Skonfiskowana została zatem część dóbr kościelnych, a protestujących kapłanów wywożono na Sybir. Polityka ta miała zniszczyć wszelkie możliwe ostoje polskości, prowadzono ją w sposób bezwzględny i systematyczny.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz