26 stycznia 1936 roku we Włodzimierzu Wołyńskim urodził się JanTadeusz Stanisławski (zdjęcie) satyryk, radiowiec, aktor, autor tekstów wielu polskich przebojów.
Z wykształcenia był ekonomistą i filozofem, co w pewnym sensie podkreślał w swojej twórczości, między innymi jako Profesor Mniemanoligii Stosowanej.
Karięrę artystyczną rozpoczął w drugiej połowie lat pięcdziesiątych, kiedy to został współzałożycielem działającego przy Politechnice Warszawskiej kabaretu Stodoła. W późniejszych latach współtworzył również kabaret Jamnik-pies cynicki, a także współpracował z kabaretem Pod Egidą oraz Olgą Lipińską.
Styl uprawianej przez niego satyry był czysto prześmiewszczy, ale nawołujący do refleksji. W swoich felietonach-gawędach Stanisławski obnażał wady narodowe, bezlitośnie wyśmiewał brak kultury, poczucia humoru, alkoholizm i powszechną korupcję.
Jako autor tekstów dał się poznać za sprawą takich przebojów jak "Orkiestry dęte", "Cała sala śpiewa z nami", "Na deptaku w Ciechocinku" czy "Czterdzieści lat minęło".
Tak mówił w jednym z wywiadów:
" "Mamy pewne mniemania o sobie. Moje mniemania niekoniecznie muszą się zgadzać z pańskimi mniemaniami na mój temat, a moje - z pańskimi na pański temat. Następuje styk mniemalny, czyli zderzenie wyobrażeń i obraza gotowa. Chcąc sobie coś udowodnić, zaczynamy od zwrotu: '- Ja panu pokażę!'. Obraźliwość staje się w ten sposób motorem postępu: pokazując sobie coś nawzajem, być może osiągniemy coś nowego. Kiedy się jedzie samochodem, zakłada się z góry złośliwe działanie przedmiotów martwych i istot żywych. Jest to tak zwane domniemanie złośliwości. Podejrzewamy o złośliwość wszystkich, poza sobą."
Boguś
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz