Niewielu oficer贸w Wojska Polskiego ju偶 w wieku 28 lat otacza艂 nimb czyn贸w wojennych; nieliczni te偶 byli wy偶si rang膮 偶o艂nierze, kt贸rzy swoj膮 postaw膮 podczas wojen o Niepodleg艂膮 i granice oraz w czasie kampanii wrze艣niowej 1939 roku zas艂u偶yli na pochwa艂臋. Oficer, kt贸rego 偶ycie i czyny stanowi膮 o jego wielko艣ci - Konstanty Plisowski - zalicza si臋 do tych nielicznych.
M艂ody dow贸dca, kt贸ry na czele garstki kawalerzyst贸w przeprowadzi艂 udany tysi膮ckilometrowy rajd przez wrogie terytorium, na przek贸r wszystkim przeciwno艣ciom, sta艂 si臋 偶yw膮 legend膮 i emanacj膮 niez艂omno艣ci polskiego 偶o艂nierza, zanim jeszcze odrodzi艂a si臋 Rzeczpospolita. Gnali z Odessy do Bobrujska - enklawy, w kt贸rej Polacy byli wolni od w艂adzy kt贸regokolwiek zaborcy, pokonuj膮c setki kilometr贸w w ogarni臋tej wojn膮 domow膮 Rosji. Za przyprowadzenie szwadronu zbiorczego z Odessy do Bobrujska przyznano Plisowskiemu Krzy偶 Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski i Krzy偶 Niepodleg艂o艣ci.
Mimo sukces贸w Plisowski pozosta艂 cz艂owiekiem skromnym i prostolinijnym, kt贸ry budzi艂 szacunek i sympati臋 podkomendnych. Jako dow贸dca by艂 twardy i zdecydowany, posiada艂 dar b艂yskawicznej oceny sytuacji i wyczucie, kt贸re pozwala艂o mu podejmowa膰 w艂a艣ciwe decyzje na polu walki. Sprzyja艂o mu „szcz臋艣cie wojenne”. By艂 bezdyskusyjnie jednym z najlepszych dow贸dc贸w jazdy polskiej w XX w. Rok po awansie na genera艂a brygady (jako trzydziestodziewi臋ciolatek by艂 jednym z najm艂odszych genera艂贸w Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej) jego kariera znalaz艂a si臋 na r贸wni pochy艂ej. Byli podkomendni nigdy jednak nie przestali widzie膰 w nim swojego ukochanego dow贸dcy, pierwszego u艂ana jaz艂owieckiego – na I zje藕dzie jaz艂owiak贸w 14 czerwca 1936 roku da艂 temu wyraz pp艂k Kazimierz Duchnowski, m贸wi膮c m.in.: „Musimy skonstatowa膰 jednak i z ca艂膮 stanowczo艣ci膮 stwierdzi膰, 偶e [14. Pu艂k U艂an贸w Jaz艂owieckich] silny by艂 zawsze duchem […] w r臋kach takiego mistrza, jakim by艂 obecny tu gen. Konstanty Plisowski”. S艂owo „mistrz” chyba najpe艂niej oddaje wymiar jego postaci w szeregach polskiej kawalerii XX w.
W czasie kampanii wrze艣niowej 1939 roku powierzono mu dowodzenie obron膮 twierdzy w Brze艣ciu n. Bugiem. Po nieudanej pr贸bie przebicia si臋 na W臋gry dostaje si臋 do sowieckiej niewoli.
W 1940 roku Plisowski zostaje zamordowany w Charkowie
****
Bia艂e Legiony przeciwko bolszewikom. Polskie formacje w Rosji 1918–1920 - http://bityl.pl/cK94t
Epopeja szwadronu rotmistrza Plisowskiego - http://bityl.pl/q182I
Bohaterowie Niepodleg艂ej - https://bit.ly/2Mp60UM
Brak komentarzy:
Prze艣lij komentarz