Poniższy cytat to datowany na 2 marca 1945 roku fragment wspomnień Mieczysława Kittaya - polskiego inżyniera żydowskiego pochodzenia, działacza kulturalnego, iluzjonisty, współorganizatora Teatru Satyrycznego "Syrena" (pierwszego powojennego teatru na terenie kraju) dotyczący pomocy, której udzielał mu Adolf Dymsza (zdjęcie).
"W najcięższym okresie mojego życia, gdy nocując w niewykończonych domach lub ruinach, byłem w skrajnej rozpaczy, spotkałem pana Adolfa Dymszę, który się mną natychmiast niezwykle serdecznie zaopiekował. Umieścił mnie w tymże samym dniu u jego matki, gdzie pozostałem przez 3 dni, następnie sprowadził mnie do swego mieszkania i nie bacząc na narażenie siebie, żony i jego trojga dzieci na grożącą im karę śmierci, ukrywał mnie przez 6 miesięcy. Przez cały ten okres pan Dymsza pielęgnował mnie i traktował jak najukochańszego członka rodziny, otaczając mnie z całego serca jak najtroskliwszą opieką".
Boguś
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz