Jak w Teheranie zachodni alianci zaczęli oddawać Polskę Sowietom
Wielka Trójka – Churchill, Stalin i Roosevelt rozmawiali w Teheranie od 28 listopada do 1 grudnia 1943 roku. Wiadomo już było, że los Niemiec jest przesądzony i ich klęska jest tylko kwestią czasu. Przyszedł czas, by zastanowić nad powojennym światowym ładem. Jednym z jego elementów była zgoda Anglii i Ameryki na oddanie wschodniej części Polski Sowietom – tak jak chciał Stalin.
Uzgodnienia dotyczące granic Polski nie zostały upublicznione. W 1944 roku w Stanach miały odbyć się kolejne wybory prezydenckie i Rooseveltowi zależało na głosach ok. 6-7 milionów wyborców polskiego pochodzenia.
W ramach ustaleń teherańskich przywódcy Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii planowali utworzenie drugiego frontu w Normandii w maju 1944 roku, przyjście z pomocą oddziałom dowodzonym przez Tito w Jugosławii i wycofanie wsparcia dla serbskich rojalistycznych oddziałów partyzanckich, tzw. czetników, a także włączenie Grecji do brytyjskiej strefy okupacyjnej.
Uczestnicy konferencji dyskutowali również o powołaniu Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz Komisji Doradczej decydującej o powojennych losach Niemiec. Uzgodniono wspólne stanowisko w sprawie bezwarunkowej kapitulacji Niemiec oraz podzielono je na strefy okupacyjne - amerykańską, brytyjską, francuską i sowiecką.
Szczyt w Teheranie był pierwszym spotkaniem Wielkiej Trójki dotyczącym powojennego podziału Europy: Następne konferencje: jałtańska (luty 1945) oraz poczdamska (lipiec-sierpień 1945), przypieczętowały uzależnienie Polski od ZSRR.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz