Polski los, jakich były tysiące...

 

Historia Fotografią Pisana

@Jan34733995

"Aresztowano mnie i kilkunastu kolegów. Pierwsze dziesięć dni przesiedziałem w piwnicy więzienia „Pod Matką Boską”, następnie przetransportowano mnie do „Brygidek”. W obu więzieniach panowały straszne warunki. Cele zapchane były szczelnie ludźmi brudnymi, zawszonymi.

Jedzenie było marne: dwa razy dziennie zupa i 600 g chleba. W „Brygidkach” siedziałem do sierpnia, stąd odtransportowano mnie do więzienia na Zamarstynowie. Tu zaczęło się śledztwo. Warunki w celach nie były lepsze niż w „Brygidkach”, a prócz tego zabijano nas moralnie.

Śledztwa bowiem toczyły się przeważnie nocami, wymuszano na więźniach zeznania (z powodu niżej opisanych tortur przeważnie nieprawdziwe) przez bicie pałką gumową, bicie w gołe pięty, kopanie gdzie popadło itp. W ten sposób mniej więcej w połowie września zakończono moje śledztwo.

Zostaliśmy wywiezieni do więzienia „na Jachowicza” i tu otrzymaliśmy akty oskarżenia. Zarzucały nam organizowanie się przeciwko ZSRR, wrogość i chęć obalenia komunizmu, kontrrewolucję itp. Przewieziono nas z powrotem na Zamarstynów.

29.10.1940 r. wczesnym rankiem wywołano mnie z celi i pod ostrym konwojem zaprowadzono na salę sądową, gdzie było nas 25 oskarżonych. Sam przewód sądowy był zwykłą komedią, albowiem wyrok był z góry przygotowany.

Sąd w przeciągu nie więcej jak pięciu minut zarządził i odczytał wyrok na 25 ludzi napisany na maszynie. Trzech skazano wyrokiem na śmierć, a to Kołbińskiego, Szpularza i Fidalskiego, pięciu na dziesięć lat łagrów (w tym mnie), resztę od siedmiu do ośmiu lat łagrów."

28.03.1940 r. - we Lwowie NKWD aresztowało Tadeusza Trościanko - strzelca 6 Batalionu Czołgów „Dzieci Lwowskich”. Powyższe słowa pochodzą z jego opisu. Polski los, jakich były tysiące...