Fundamentalne dzieło pod redakcją dominikanina Renaud Escande'ego. Omawia najważniejsze wydarzenia związane z rewolucją, idee rewolucji i kontrrewolucji oraz ich głównych przedstawicieli. Zamykający rozdział to antologia tekstów ukazujących okrucieństwo oraz antycywilizacyjną i antychrześcijańską rolę rewolucji francuskiej. Całość stanowi pięćdziesiąt artykułów najwybitniejszych autorów francuskich. Wśród nich Pierre Chaunu, znawca historii XVIII wieku, Stephane Courtois, redaktor słynnej "Czarnej księgi komunizmu", Jan Tulard, znawca epoki napoleońskiej, Reynald Secher, autor "Ludobójstwa francusko-francuskiego" w Wandei oraz m.in. Emanuel Le Roy Ladurie, Jan Sévillia i Jean Christian Petitfils.
Robespierre, który w latach 1793–1794 patronował polityce terroru i dechrystianizacji, mówił o konieczności zaprowadzenia we Francji „despotyzmu wolności”. Zatem im więcej terroru i krwi, tym więcej wolności i braterstwa. Właśnie dlatego „Czarna księgę rewolucji francuskiej” należy czytać razem z „Czarną księgą komunizmu”. W obu przypadkach próba zbudowania raju na ziemi skończyła się dla milionów ludzi koszmarnym piekłem.
Prof. Grzegorz Kucharczyk
Prof. Grzegorz Kucharczyk
Wydanie w Polsce – gdzie wciąż jeszcze pokutują stereotypy jednostronnie pozytywnego a nawet apologetycznego obrazu dobrodziejstw rewolucji – Czarnej księgi rewolucji francuskiej jest przedsięwzięciem niezwykle pożytecznym i zasługującym na jak najszerszą recepcję. To książka, która powinna być „niezbędnikiem” każdego nauczyciela historii i lekturą przynajmniej każdego, kto mniema o sobie, że jest inteligentem.
Prof. Jacek Bartyzel
Prof. Jacek Bartyzel
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz