2 lutego 1917 roku w Nowoczerkasku w Rosji urodził się Witold Łokuciewski (zdjęcie) pułkownik pilot Wojska Polskiego, major Królewskich Sił Powietrznych, as myśliwski.
Był absolwentem Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, po ukońzeniu której podjął służbę w 112 Eskadrze Myśliwskiej 1. Pułku Lotniczego w Warszawie. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 roku. 18 września 1939 roku, dzień po wkroczeniu do Polski Sowietów, razem z całą swoją formacją ewakuował się do Rumunii. W roku 1940 rozpoczął służbę we Francji i jeszcze w czerwcu tego samego roku ewakuował się do Anglii, gdzie wszedł w skład słynnego Dywizjonu 303. 20 listopada 1941roku został dowódcą eskadry „A” .W marcu 1942 roku, awarjnym lądowaniu na terytorium Francji trafił do niemieckiej niewoli. Osadzony został w Stalagu Luft III w Żaganiu, z którego uciekł w 15 sierpnia 1943 roku. Pod koniec wojny wrócił do Anglii, gdzie otrzymał ponowny przydział do Dywizjonu 303, którego w lutym 1946 roku został ostatnim dowódcą. Do Polski powrócił w 1947 roku i został aresztowany. Dopiero w listopadzie 1956 roku został przyjęty do lotnictwa wojskowego. W latach 1969–1971 pełnił funkcję attaché wojskowego w Londynie. W roku 1974 przeszedł na emeryturę. 11 listopada 1988 roku wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 70 rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę, którego przewodnictwo objął I sekretarz KC PZPR gen. armii Wojciech Jaruzelski. Zmarł 17 kwietnia 1990 roku w Warszawie. Witold Łokuciewski został sklasyfikowany na liście Bajana, na 20. pozycji. Zostało mu zaliczonych 8 pewnych zestrzeleń oraz 3 ½ prawdopodobnych.
Boguś
Był absolwentem Szkoły Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, po ukońzeniu której podjął służbę w 112 Eskadrze Myśliwskiej 1. Pułku Lotniczego w Warszawie. Uczestniczył w wojnie obronnej 1939 roku. 18 września 1939 roku, dzień po wkroczeniu do Polski Sowietów, razem z całą swoją formacją ewakuował się do Rumunii. W roku 1940 rozpoczął służbę we Francji i jeszcze w czerwcu tego samego roku ewakuował się do Anglii, gdzie wszedł w skład słynnego Dywizjonu 303. 20 listopada 1941roku został dowódcą eskadry „A” .W marcu 1942 roku, awarjnym lądowaniu na terytorium Francji trafił do niemieckiej niewoli. Osadzony został w Stalagu Luft III w Żaganiu, z którego uciekł w 15 sierpnia 1943 roku. Pod koniec wojny wrócił do Anglii, gdzie otrzymał ponowny przydział do Dywizjonu 303, którego w lutym 1946 roku został ostatnim dowódcą. Do Polski powrócił w 1947 roku i został aresztowany. Dopiero w listopadzie 1956 roku został przyjęty do lotnictwa wojskowego. W latach 1969–1971 pełnił funkcję attaché wojskowego w Londynie. W roku 1974 przeszedł na emeryturę. 11 listopada 1988 roku wszedł w skład Honorowego Komitetu Obchodów 70 rocznicy Odzyskania Niepodległości przez Polskę, którego przewodnictwo objął I sekretarz KC PZPR gen. armii Wojciech Jaruzelski. Zmarł 17 kwietnia 1990 roku w Warszawie. Witold Łokuciewski został sklasyfikowany na liście Bajana, na 20. pozycji. Zostało mu zaliczonych 8 pewnych zestrzeleń oraz 3 ½ prawdopodobnych.
Boguś
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz