1627: Zwycięstwo polskiej floty pod Oliwą
28 listopada 1627 r. Polacy pokonali Szwedów w bitwie morskiej pod Oliwą.
Od połowy 1627 r. silna eskadra szwedzkich okrętów zablokowała Gdańsk, chcąc ekonomiczną blokadą załamać handel Rzeczypospolitej. Wskutek liczebnej i ogniowej przewagi nieprzyjaciela polska flota nie próbowała nawet przerwać blokady miasta. Czas okazał się dobrym sprzymierzeńcem i w listopadzie kiedy pogorszyła się pogoda część szwedzkiej eskadry odpłynęła, pozostawiając tylko: 6 okrętów, 140 dział, 700 żołnierzy i marynarzy.
Dla polskiej floty nastąpił wymarzony moment – jej dowódca Arendt Dickman, który dysponował: 10 okrętami, 179 działami, 1160 żołnierzami i marynarzami, zdecydował się na stoczenie bitwy. 28 listopada 1627 r. rozegrała się bitwa, w której polskie okręty rozbiły blokującą Gdańsk eskadrę szwedzką. Szwedzi stracili dwa okręty – jeden został wysadzony przez własną załogę, a drugi zdobyty przez Polaków. Pozostałe szwedzkie okręty uciekły z pola bitwy. Ściągające ich polskie floty okazały się zbyt wolne i zawróciły. Zwycięska bitwa pod Oliwą dobiegła końca.
Po stronie szwedzkiej straty wyniosły około 350 marynarzy, a około 60 dostało się do niewoli. Straty floty polskiej wyniosły około 50 marynarzy – uszkodzeniu uległo także kilka okrętów, które trzeba było poddać remontowi. W bitwie pod Oliwą Polacy dowiedli, że potrafią walczyć nie tylko na lądzie.
Bitwa nie miała większego znaczenia dla ogólnej sytuacji militarnej, jednakże miała duże znaczenie moralne i propagandowe, udowadniając, że polska flota może pokonać szwedzką. Blokada została przerwana do lipca 1628 r., kiedy to w bitwie morskiej u ujścia Wisły Szwedom udało się zniszczyć polską flotę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz