24 czerwca 1621 w Raciborsku urodził się Jan Andrzej Morsztyn herbu Leliwa - najsławniejszy poeta polskiego baroku, podskarbi wielki koronny w latach 1668-1683 (minister finansów). Nie dbał nazbyt o wydrukowanie swoich wierszy, pisał tylko do czasu zrobienia kariery. Jego najbardziej cenione zbiory poetyckie to: ,,Lutnia'' oraz ,,Kanikuła albo psia gwiazda''. Przekładał twórczość m.in. dramat ,,Cyd'' autorstwa Corneille'a. Kolejnymi cenionymi zbiorami autorstwa Morsztyna są Fraszki , Nagrobek, Pokuta w kwartanie .
Często zmieniał wiarę: był arianinem, wyznawcą kalwinizmu, a później katolikiem. Uwielbiały go kobiety np. królowa Ludwika Maria Gonzaga.Świetnie władał językiem włoskim i francuskim. Został oskarżony przez króla Jana III Sobieskiego o spisek, a także o przestępstwa skarbowe. Dlatego zbiegł do Francji, gdzie kupił sobie ogromne dobra pod Paryżem. Na emigracji objął urząd sekretarza Ludwika XIV. Zmarł 8 stycznia 1693 w Paryżu. W kulturze francuskiej zapisał się jako skąpiec, który ,,po śmierci wydaje w jeden dzień [na własny pogrzeb] więcej niż za życia wydał w dziesięć lat''.
/Marta
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz