Przyczyną tej decyzji były imperialne plany tego kraju, który chciał zagarnąć Inflanty.
Wypowiedzenie to było w zasadzie tylko formalnością, ponieważ wojska rosyjskie cara Iwana IV Groźnego już od blisko czterech lat wcześniej okupowały wspomniane tereny, dopuszczając się tam licznych zbrodni i gwałtów.
Na ten stan rzeczy nie mógł spokojnie patrzeć polski władca, który, by rozbudować i unowocześnić armię zdecydował się na podniesienie podatków, co w krótkim czasie poskutkowało stworzeniem blisko 60 tysięcznego wojska, które miało stawić czoła Rosjanom.
Wojna o Inflanty rozpoczęła się oblężeniem przez armię Batorego, Połocka 11 sierpnia 1579 roku, który padł po 18 dniach.
Rok 1580 był dla Polaków pasmem kolejnych militarnych sukcesów, ponieważ to wtedy udało im się pokonać kilka razy wojska rosyjskie. Jednym ze spektakularnych polskich zwycięstw było to odniesione pod Toropcem, kiedy to wojsko polskie pod dowództwem księcia Janusza Zbaraskiego rozbiło dwukrotnie silniejszą kawalerię rosyjską.
Trzecia faza tej wojny czyli lata 1581-82 to działania w rejonie Pskowa, gdzie w dorzeczu górnej Wołgi walczyły wojska hetmana Krzysztofa Radziwiłła, którym omal nie udało się schwytać samego cara. Oblężenie miasta trwało 5 miesięcy i niestety nie zakończyło się polskim sukcesem. Nie było to jednak przeszkodą w odniesieniu przez Polaków błykotliwego zwycięstwa w tej wojnie, która zakończyła się odzyskaniem przez Polskę Inflant i podpisaniem 10 letniego rozejmu.
Boguś
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz