27 czerwca 1908 roku w Dyneburgu urodził się Władysław Raginis - kapitan Korpusu Ochrony Pogranicza, dowódca i obrońca Wizny (1939), pośmiertnie awansowany do stopnia majora (2012).
Rodzicami Władysława Raginisa byli Kazimierz i Genowefa z domu Sokołowska. Uczęszczał do gimnazjum w Wilnie, a po jego ukończeniu i zdaniu egzaminu maturalnego rozpoczął kształcenie w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie koło Ostrowi Mazowieckiej (1927). Naukę w Szkole Podchorążych Piechoty zakończył w 1928 roku. Rozpoczął dalszą naukę w Oficerskiej Szkole Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. Naukę zakończył w 1930 roku z rewelacyjnym wynikiem zajmując 38 lokatę na 234, otrzymał także stopień podporucznika. Po ukończeniu szkoły rozpoczął służbę w 76 Pułku Piechoty w Grodnie jako dowódca plutonu. Pracował jako instruktor-wykładowca w Szkole Podchorążych Piechoty w Komorowie. W 1939 roku został skierowany do Korpusu Ochrony Pogranicza jako dowódca 3 kompanii batalionu CKM w ramach pułku KOP "Sarny", a następnie został oddelegowany wraz ze swoją kompanią do Osowca. W czasie polskiej wojny obronnej kapitan Raginis dowodził obroną odcinka ,,Wizna''. Kapitan Raginis wspólnie z porucznikiem Stanisławem Brykalskim przysięgli, iż nie poddadzą się żywi. Przysięgę swą spełnili. Obrońcy spod Wizny bronili swych pozycji od 7 do 10 września 1939 roku. Garstka Polaków w sile 360 żołnierzy 3 kompanii z batalionu „Sarny” KOP odpierała ataki XIX Korpusu Armijnego dowodzonego przez generała Heinza Guderiana, w sile ok. 42 tys. niemieckich żołnierzy. W obliczu bezsensowności dalszego oporu kapitan Raginis rozkazał poddać się swoim żołnierzom, a sam popełnił samobójstwo, rozrywając się granatem w schronie dowodzenia na Górze Strękowej nieopodal Wizny. Niemcy pozwolili pochować kapitana, gdy jego ciało było już w znacznej fazie rozkładu. Początkowo ciało kapitana pochowano obok bunkra, w którym zginął kapitan. W czasie okupacji sowieckiej szczątki kapitana wykopano i pochowano w pobliżu drogi.
Po wielu latach szczątki kpt. Raginisa odnaleźli i ekshumowali członkowie stowarzyszenia Wizna 1939. Identyfikacji szkieletu, z którego najlepiej zachowały się rzepki, dokonano w Zakładzie Medycyny Sądowej przy Uniwersytecie Medycznym w Białymstoku. Próbki porównawcze pobrano od Jacka Raginisa, wnuka siostry kapitana. Medycy potwierdzili, że szkielet należy do kapitana Raginisa. 10 września 2011 roku kpt. Władysław Raginis i por. Stanisław Brykalski pochowani zostali jako bohaterowie z wojskowymi honorami. Ich ciała spoczęły w bunkrze dowodzenia na Strękowej Górze pod Wizną. W Wiźnie znajduje się tablica pamiątkowa z napisem: Przechodniu, powiedz Ojczyźnie, żeśmy walczyli do końca, spełniając swój obowiązek.
Odznaczenia:
Złoty Krzyż Virtuti Militari (1970)
Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski (2009)
Awans do stopnia majora (2012)
/Marta
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz