Agnieszka Teterycz - Puzio
Konrad I Mazowiecki,
Kniaź wielki lacki (1187/89-31 sierpnia 1247)
Książę Konrad, syn Kazimierza Sprawiedliwego, wnuk Bolesława Krzywoustego, powszechnie znany pod przydomkiem Mazowiecki, ma złą opinię w historiografii. Kojarzony jest głównie z faktem sprowadzenia na ziemie polskie zakonu krzyżackiego i zwykle zaliczany do tych władców polskich, których działalność jest oceniana negatywnie.
Konrad Mazowiecki to jedna z barwniejszych postaci polskiego średniowiecza — władca wyrazisty i kontrowersyjny. Był on protoplastą mazowieckiej i kujawskiej linii Piastów. Mazowsze rządzone przez jego potomków z linii mazowieckiej najdłużej pozostawało poza zjednoczonym po okresie rozbicia Królestwem Polskim. W XV w. przyłączane były do niego poszczególne ziemie mazowieckie (rawska, gostyńska, sochaczewska, płocka), całe Mazowsze ostatecznie znalazło się w ramach monarchii Jagiellonów dopiero w 1526 r.
Zamiarem Autorki jest ukazanie kolei życia Konrada Mazowieckiego możliwie wszechstronnie, aby finalnie spróbować ocenić działalność księcia, nie tylko z perspektywy jego współpracy z krzyżakami i bezkompromisowej walki o zdobycie władzy w Krakowie, ale także poprzez pryzmat zarządu swoimi ziemiami.
Biografia księcia Konrada Mazowieckiego to także próba weryfikacji czarnej legendy tego księcia, przez źródła przedstawiany jako okrutnik i despota, a także okazja do zastanowienia się, jakim był ojcem i mężem. Wiadomo, że potrafił być lojalnym sojusznikiem. Gdy przyjrzymy się prowadzonym przez Konrada wojnom, widzimy, że był on doświadczonym wodzem i wojownikiem. Znany jest dokument lokacji Płocka z 1237 r., wskazywany jako ciekawy przykład poszukiwania przez księcia nowych rozwiązań ustrojowych. Konrad I Mazowiecki nie był zatem postacią jednoznaczną i warto przyjrzeć się jego działalności.
Zapraszamy do lektury !!!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz