Po zakończeniu wojny ołtarz został rewindykowany decyzją gen. Dwighta Eisenhowera.

13 kwietnia 1957 roku Kościół archiprezbiterialny p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, czyli kościół Mariacki w Krakowie odzyskał zrabowany przez Niemców w czasie II wojny światowej ołtarz Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny dłuta Wita Stwosza - jednego z najwybitniejszych artystów późnego gotyku, który był wykonawcą m.in. nagrobku Kazimierza Jagiellończyka na Wawelu. Ołtarz Zaśnięcia Marii jest uznawany za największy ołtarz gotycki w Europie. Pod koniec sierpnia 1939 roku za sprawą profesora UJ Karola Estreichera, który był zaangażowany w akcję ratowania polskich zabytków, zdemontowano ołtarz, figury przewieziono do Sandomierza a części ornamentalne ukryto w Krakowie. Niemcy odnaleźli jednak dzieło i wywieźli do Norymbergi. Po zakończeniu wojny ołtarz został rewindykowany decyzją gen. Dwighta Eisenhowera. Przywieziony w 1946 roku do Krakowa został poddany konserwacji a następnie wyeksponowany w salach zamku na Wawelu. Do kościoła powrócił w 1957 roku.
Do tej pory trwają poszukiwania innych zrabowanych dzieł m.in. dziewięciu obrazów Hansa Suessa von Kulmbach tworzących cykl poświęcony św. Katarzynie Aleksandryjskiej, trzech malowanych kwater ołtarza Nawrócenia św. Pawła autorstwa Michaela Lencza von Kitzingen z 1522 roku, oraz licznych zabytków wykonanych ze złota.
/Marta