31.01.1943 r.
Feldmarszałek Friedrich Paulus poddał się dowódcy 64. Armii gen. Michaiłowi Szumiłowowi po klęsce dowodzonej przez siebie 6. Armii w bitwie stalingradzkiej.
10 stycznia 1943 r., wobec odrzucenia przez gen. Paulusa wezwania do kapitulacji, Sowieci przystąpili do ostatecznego pobicia zdziesiątkowanej 6 Armii. Realizację planu „Pierścień” powierzono Frontowi Dońskiemu dowodzonemu przez gen. Konstantego Rokossowskiego.
Do 23 stycznia Armia Czerwona zdobyła wszystkie lotniska zajęte uprzednio przez Niemców. Następnego dnia, wobec beznadziejności sytuacji frontowej, gen. Paulus zameldował Naczelnemu Dowództwu Wehrmachtu: „Wskutek szerokich włamań front przerwany w wielu miejscach. Punkty oparcia i możliwości osłony istnieją już tylko na terenie miasta, dalsza obrona jest pozbawiona sensu. Załamanie nieuniknione”. Także tym razem dowódca 6 Armii spotkał się z kategoryczną odmową na kapitulację. Jeszcze 30 stycznia w przemówieniu radiowym Goering zagrzewał Niemców do walki, porównując ich bohaterską postawę do Spartan, którzy zatrzymali Persów pod Termopilami.
Decyzję o zaprzestaniu walk gen. Paulus podjął samowolnie dopiero 31 stycznia. Do godzin popołudniowych 2 lutego broniły się jeszcze oddziały niemieckie walczące na północy miasta, do których nie dotarły na czas rozkazy o zakończeniu działań zbrojnych.
Dopiero 4 lutego niemieckie społeczeństwo, żyjące do tej pory w przekonaniu o sukcesach Wehrmachtu na Wschodzie, zostało poinformowane o porażce pod Stalingradem. Przez kolejne dwa dni trwała w Niemczech żałoba narodowa.
Hitler, który jeszcze w końcu stycznia awansował Paulusa na feldmarszałka licząc na to, że ten – w obliczu klęski – popełni samobójstwo, na wiadomość o jego kapitulacji wpadł w furię. „Tyle ludzi musiało zginąć, a potem jeden taki człowiek jak on, w ostatniej minucie, kala bohaterstwo tylu innych. Mógł uwolnić się od wszelkich zmartwień i odejść w nieśmiertelną wieczność narodowej pamięci, ale wolał udać się do Moskwy. Cóż to za wybór? To po prostu nie ma sensu”
2 lutego 1943 r. pod Stalingradem poddała się okrążona przez Sowietów 6 Armia niemiecka. Do niewoli poszło 91 tys. żołnierzy oraz 22 generałów na czele z feldmarszałkiem von Paulusem. Łącznie operacja stalingradzka przyniosła państwom Osi straty 1,5 mln poległych, rannych, pojmanych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz